Jaarlijks doen in Nederland rond de honderdduizend mensen een poging om hun leven vroegtijdig te beëindigen. Harde cijfers ontbreken, de thematiek zit niet op de radar van CBS en media. Onder deskundigen circuleren schattingen variërend van 94.000 tot 144.000. Over het aantal suïcidepogingen mét dodelijke afloop is meer bekend. Dat beweegt zich al enige tijd tussen de 1.800 en 2.000 per jaar. Al worden sommige zelfdodingen niet meegeteld en ten onrechte aangemerkt als fataal ongeval. In 24 van de 100.000 pleit Frank Schaake, zelf ervaringsdeskundige en nabestaande, voor een heroriëntering op de omgang met mensen die suïcidale perioden doormaken. Om inzicht te verschaffen in de (belevings)wereld van mensen met suïcidale gedachten en gevoelens, heeft hij vierentwintig levensverhalen te boek gesteld van personen die een of meer suïcidale perioden hebben doorgemaakt. Veruit de meesten van de vierentwintig geïnterviewden vonden uiteindelijk hun weg uit de spreekwoordelijke tunnel. Dit boek gaat daarmee niet alleen over wanhoop, maar juist ook over veerkracht. De auteur biedt in dit boek handvatten, zowel aan individuen die suïcidale gedachten en gevoelens hebben, als aan de mensen uit hun omgeving. En aan (professionele) hulpverleners en beleidsmakers. Juist omdat pogingen, wanneer ze – gelukkig – niet slagen, vaak slechts in beperkte kring worden gesignaleerd, blijft deze crisis goeddeels onopgemerkt. Dat hier sprake is van een nationale crisis, leidt geen twijfel. Deze publicatie dient ertoe de problematiek uit de schaduw, uit de taboesfeer, te halen en het debat erover verder te stimuleren.

Frank Schaake, die op zijn twintigste een mislukte suïcidepoging pleegde, wil aandacht voor dit onderwerp vragen. Deze publicatie (illustratief, niet representatief) omvat 24 levensverhalen (waaronder één van hemzelf) van overlevers van suïcidale pogingen. Het is een ernstig probleem: 260 keer per dag vinden in ons land vergeefse zelfmoordpogingen plaats en vijf tot zes geslaagde. Aan de orde komen de vragen: hoe kwamen zij in deze situatie, hoe gingen ze ermee om, zien ze hun pogingen als mislukt of toch als goed afgelopen? Dit werk, een uitnodiging tot openheid en openhartigheid, geeft een beeld van de vele aspecten van suïcidaliteit in Nederland: type mensen, de noodzaak van een serieuze omgang, opvallende lacunes. Alle deelnemers aan deze publicatie hadden als motieven: actief bijdragen aan het doorbreken van een maatschappelijk taboe en afkomen van stigmatisering van deze mensen. Het is een waardevolle, duidelijke, vlot en mooi geschreven publicatie, aangrijpend, niets verbloemend, met een pleidooi voor een heroriëntering op de omgang met deze mensen. Een actuele, unieke publicatie. Zeer aanbevolen voor alle direct of indirect betrokkenen bij deze problematiek.

Na een werkend leven van bijna veertig jaar, zowel in de publieke als in de private sector, schreef Frank Schaake twee boeken over onderwerpen die hem na aan het hart liggen. Zijn boek Ida Sipora verschijnt eind 2015 en heeft als ondertitel: Hoe een onbekend leven leidde tot een beroemde dood, de vrouw die Jan Wolkers inspireerde tot het levenseinde van Olga in Turks Fruit. In deze indringende biografie beschrijft Schaake het bijzondere leven van zijn jong overleden oudere halfzuster. Aan het eind van dit boek schrijft hij ook kort iets over de suïcidepoging die hij op twintigjarige leeftijd, na het overlijden van zijn zuster, ondernam, maar die niet slaagde. Op die korte passage in Ida Sipora kreeg Schaake zoveel reacties dat hij besloot om zich te gaan verdiepen in het verschijnsel niet-geslaagde suïcidepogingen in ons land. Dat leidde tot zijn tweede boek: 24 van de 100.000, gesprekken met overlevers van suïcidale perioden dat eind januari 2020 verscheen. Hierin vertellen 24 mensen, onder wie de auteur zelf, over de suïcidale periode(n) in hun leven: hoe kwamen zij er in terecht, hoe gingen ze er mee om, hoe kwamen ze er weer uit, hoe gaat het nu met ze? Naar aanleiding van deze uitzonderlijke levensverhalen geeft het boek tevens een beeld van diverse aspecten van suïcidaliteit in Nederland, hoe wij daar mee omgaan, en welke opvallende lacunes er in ons land op dit gebied nog blijken te bestaan en wat daaraan gedaan zou kunnen worden. De auteur studeerde rechten in Leiden en woont in Oegstgeest.