Alle bindwijzen en edities
-
€ 29,90
Hardback / gebonden
2019
-
€ 29,90
Hardback / gebonden
2019
-
€ 23,00
E-boek
2020
-
€ 23,00
E-boek
2020
Hardback / gebonden
|
Nederlands
€ 29,90
- Vanaf €15,- geen verzendkosten.
- 30 dagen ruiltermijn voor fysieke producten
Omschrijving
Het boek is niet alleen voor filosofen en medisch historici bedoeld, maar voor allen die een kijkje willen nemen in de uitgebreide menukaart van de cartesiaanse keuken. De 17e-eeuwse filosoof René Descartes zette de gevestigde wetenschap op zijn kop door aan alle zekerheden te twijfelen. Zijn kritische geest verwierp stellingen die niet door de Ratio bewezen konden worden. De Ratio was de metafoor voor de wortels, de fysica voor de stam en de geneeskunde voor de takken en bladeren van de cartesiaanse boom. Dit uitgangspunt stond lijnrecht tegenover de gevestigde aristotelische theorie waarin observatie de basis vormde van kennis. De Raey, die Descartes ooit zijn beste student noemde, synthetiseerde een hybride model van het oude aristotelische en het nieuwe cartesiaanse concept. Van 1658 tot 1662 heeft hij aan de Leidse universiteit privélessen in geneeskunde gegeven en gepoogd zijn model als basis te gebruiken voor de verklaring van de menselijke fysiologie. Tot heden was over de inhoud van deze colleges niets bekend. De auteur heeft recent uit deze periode een disputatie teruggevonden. Het is een nieuw gerecht op het cartesiaans menu.
BIOGRAFIE AUTEUR De auteur was naast zijn beroep als militair arts in de jaren 80 als wetenschappelijk medewerker aan de vakgroep Geschiedenis van de Geneeskunde te Leiden verbonden. Hij heeft zich beziggehouden met de Leidse anatomie en fysiologie van de 18e eeuw. Bovendien heeft hij met het toenmalige hoofd van de vakgroep wijlen prof.A.M. Luyendijk -Elshout een overzicht geschreven over de ontwikkeling van de laatste 25 jaar Geneeskunde. In 1983 heeft hij een standaardwerk gepubliceerd over de anatoom Bernard Siegfried Albinus (1697-1770). Hij heeft hiervoor gebruik kunnen maken van ‘vergeten’ anatomische en fysiologische bronnen. Dit betreft oude collegedictaten en anatomische voorstudies. In de laatste twee decennia was hij als oogchirurg verbonden aan het Militair Hospitaal in Utrecht en later aan het UMCU. Op dit moment is hij mede-eigenaar en medisch directeur van de oogheelkundige zorgklinieken Eyescan. Zijn interesse in de Leidse medische geschiedenis heeft hij gedurende deze periodes niet losgelaten. Hij bracht een uitgebreide collectie bijeen van Leids medische publicaties voor 1800. Het betreft anatomische atlassen, anatomische en fysiologische boeken, disputaties, proefdisputaties, oraties, manuscripten, prenten, portretten en instrumenten. Een groot deel van de publicaties werd door hem vertaald en geannoteerd. Hij kreeg steeds meer interesse voor de inhoud van disputaties en in het bijzonder de disputaties exercitii gratia. Dit zijn openbare oefendisputaties over onderwerpen die de docent in zijn privéklasjes (collegia) hield. Hierin werd vaak de laatste stand der wetenschap behandeld en commentaar geleverd op vigerende medische concepten waarin de meer of minder progressieve ideeën van de hoogleraar werden geventileerd. Men kan zich voorstellen dat aan de jonge calvinistische universiteit Leiden waarin de klassieke leer van Aristoteles verplicht was gesteld, stromingen als humanisme, cartesianisme en iatrochemie, nogal wat onrust veroorzaakten. Het zijn de disputaties die vaak als platform voor wetenschappelijke proefballonnetjes werden gebruikt. Aangezien slechts een klein deel van deze proefdisputaties is bewaard en er weinig van de nog wel aanwezige uitgaves zijn bewerkt, kunnen we rustig stellen dat een deel van de medische geschiedenis ontbreekt. De auteur heeft zich ten doel gesteld proefdisputaties uit de vergetelheid te halen, deze te annoteren en in de geschiedenis te plaatsen.
BIOGRAFIE AUTEUR De auteur was naast zijn beroep als militair arts in de jaren 80 als wetenschappelijk medewerker aan de vakgroep Geschiedenis van de Geneeskunde te Leiden verbonden. Hij heeft zich beziggehouden met de Leidse anatomie en fysiologie van de 18e eeuw. Bovendien heeft hij met het toenmalige hoofd van de vakgroep wijlen prof.A.M. Luyendijk -Elshout een overzicht geschreven over de ontwikkeling van de laatste 25 jaar Geneeskunde. In 1983 heeft hij een standaardwerk gepubliceerd over de anatoom Bernard Siegfried Albinus (1697-1770). Hij heeft hiervoor gebruik kunnen maken van ‘vergeten’ anatomische en fysiologische bronnen. Dit betreft oude collegedictaten en anatomische voorstudies. In de laatste twee decennia was hij als oogchirurg verbonden aan het Militair Hospitaal in Utrecht en later aan het UMCU. Op dit moment is hij mede-eigenaar en medisch directeur van de oogheelkundige zorgklinieken Eyescan. Zijn interesse in de Leidse medische geschiedenis heeft hij gedurende deze periodes niet losgelaten. Hij bracht een uitgebreide collectie bijeen van Leids medische publicaties voor 1800. Het betreft anatomische atlassen, anatomische en fysiologische boeken, disputaties, proefdisputaties, oraties, manuscripten, prenten, portretten en instrumenten. Een groot deel van de publicaties werd door hem vertaald en geannoteerd. Hij kreeg steeds meer interesse voor de inhoud van disputaties en in het bijzonder de disputaties exercitii gratia. Dit zijn openbare oefendisputaties over onderwerpen die de docent in zijn privéklasjes (collegia) hield. Hierin werd vaak de laatste stand der wetenschap behandeld en commentaar geleverd op vigerende medische concepten waarin de meer of minder progressieve ideeën van de hoogleraar werden geventileerd. Men kan zich voorstellen dat aan de jonge calvinistische universiteit Leiden waarin de klassieke leer van Aristoteles verplicht was gesteld, stromingen als humanisme, cartesianisme en iatrochemie, nogal wat onrust veroorzaakten. Het zijn de disputaties die vaak als platform voor wetenschappelijke proefballonnetjes werden gebruikt. Aangezien slechts een klein deel van deze proefdisputaties is bewaard en er weinig van de nog wel aanwezige uitgaves zijn bewerkt, kunnen we rustig stellen dat een deel van de medische geschiedenis ontbreekt. De auteur heeft zich ten doel gesteld proefdisputaties uit de vergetelheid te halen, deze te annoteren en in de geschiedenis te plaatsen.