Voorzien van handtekening van de auteur
Lale Gül

‘Muziek mag niet, daten is verboden, het hebben van vrienden van het andere geslacht is onwettig, je leuk kleden en opmaken is ongepast, ’s avonds buiten zijn is niet geoorloofd, “vieze, immorele” films en series kijken is onaanvaardbaar (en dan bedoel ik geen porno, gewoon een film waarin wordt gezoend), het vieren van verjaardagen of andere heidense feestdagen mag niet, werken met mannen kan niet en ook uitgaan en feesten op festivals is verboden.’ Opgroeien in een streng islamitisch gezin betekent voor Büsra dingen stiekem doen. Stiekem make-up en sieraden dragen, laat thuiskomen, met jongens afspreken en alcohol serveren in een restaurant. Maar het betekent vooral: voortdurend vragen stellen. ‘Moet ik leven als een kamerplant? Moet ik in een huwelijk treden waar alle seks uit is geramd nog voordat het begonnen is, omdat mijn verwekkers een volstrekt humorloze, bloedeloze en Koranvaste lul voor mij hebben uitgekozen? En dan veranderen in een broedkip zoals alle vrouwen om me heen? En de rest van mijn bestaan op die manier slijten? Is dat waarvoor ik leef? Is God dan blij met mijn tragedie?’ In een ongekend eerlijk relaas onderzoekt Büsra met veel humor de grenzen van haar geloof en de gemeenschap waar ze in opgroeit. Als er iemand geen blad voor de mond neemt, is het Büsra wel. Lale Gül (1997, Kolenkitbuurt, Amsterdam) studeert Nederlands aan de VU. Tot haar zeventiende ging ze in het weekend naar een Koranschool van Stichting Milli Görüş. In haar autobiografische debuutroman Ik ga leven betwist ze alles wat ze daar geleerd heeft en meer. ‘Zeer grappig geschreven.’ Arnon Grunberg ‘Een moedig boek dat lof verdient.’ Özcan Akyol ‘Een geheel eigen stijl, bitter-geestig en ongegeneerd.’ Kees ’t Hart

Voorzien van handtekening van de auteur
Simone Atangana Bekono

Simone Atangana Bekono maakt de hoge verwachtingen waar met haar bijzondere debuutroman Confrontaties... Soepel wisselt Atangana Bekono tussen registers, de dialogen zijn snedig... De verfijnde weergave van gevoelens maken het boek intens en indringend... Racisme is onmiskenbaar verbonden met identiteit en Atangana Bekono heeft deze verstrengeling op een indrukwekkende manier in haar roman verwerkt.

Vanuit de gedachten, herinneringen en dromen van de sterke, intelligente en uitgesproken hoofdpersoon wordt een prachtig beeld geschetst van het jeugddetentiesysteem, een multiculturele familie in een klein dorp en de onzekerheden van een meisje dat buiten de groep staat. Gevoelsrijk romandebuut in een originele schrijfstijl, dat een breed publiek zal aanspreken.

Simone Atangana Bekono debuteert met een vonkende roman over alle soorten racisme... Als ik docent Nederlands was zou ik het wel weten, en met hernieuwde moed de ontlezing te lijf gaan met Confrontaties.

Voorzien van handtekening van de auteur
Gerda Blees

Midden in een zomernacht sterft Elisabeth, de oudste bewoonster van Woongroep Klank en Liefde. Haar drie huisgenoten worden aangehouden: het streven van de groep om te stoppen met eten en van licht en liefde te gaan leven, lijkt Elisabeth fataal te zijn geworden. Van wereldvreemde idealisten aan de rand van de maatschappij zijn de drie plotseling verdachten in een strafzaak geworden. Door de ogen van de nacht, de buren, de twijfel, de vader van een van de huisgenoten, een sinaasappelgeur en vele andere personages en entiteiten zien we hoe elk van de betrokkenen een ander antwoord geeft op de vraag hoe Elisabeth kon overlijden. Wie is er schuldig? En heeft de woongroep nog een toekomst? Wij zijn licht is een beklemmende en tegelijkertijd hoogst vermakelijke roman over kleine mensen in een grote wereld, en hun verbindende maar ook vernietigende verlangen om in verheven idealen te geloven. Gerda Blees (1985) debuteerde met de verhalenbundel Aan doodgaan dachten we niet. Lovende kritieken vielen haar ten deel, alsook het C.C.S. Crone Stipendium. In 2018 verscheen haar poëziedebuut Dwaallichten, genomineerd voor de C. Buddingh’-prijs.

Voorzien van handtekening van de auteur
Sholeh Rezazadeh

De hemel is altijd paars van Sholeh Rezazadeh is een poëtische debuutroman van een groot literair talent.Arghavan is een jonge Iraanse vrouw die nog maar kort in Nederland woont. Terwijl ze worstelt om een nieuw leven op te bouwen, wordt ze geplaagd door herinneringen aan haar jeugd in Iran. Een jeugd die paradijselijk begon maar een negatieve wending nam toen haar moeder van de ene op de andere dag vertrok en haar vader, haar steun en toeverlaat, verslaafd raakte aan opium. Ze nam daarop een radicaal besluit: ze liet het rauwe, bergachtige landschap van Iran definitief achter zich en vertrok naar het platste land ter wereld: Nederland. Arghavan werkt in een tweedehandswinkel in Amsterdam, waar ze bevriend raakt met sommige klanten, zoals met Anna, een dove danseres, en de oude Johan, die het geluid van bomen opneemt. Ze verwondert zich over dit land waar iedereen haast heeft en waar het onmogelijk lijkt om met de ander verbonden te zijn. Dan wordt ze verliefd op Mees, een jonge muzikant, die haar wereld volkomen op z’n kop zet.

De hemel is altijd paars van Sholeh Rezazadeh is een zinnelijke roman over liefde en verlangen, over herinneringen en over de vraag of je de ander ooit echt kunt kennen. 'Met poëtische zinnen in een hechte compositie schept Sholeh Rezazadeh in nog geen tweehonderd bladzijden vele werelden.' – Het Parool

Sofie Lakmaker

'De geschiedenis van mijn seksualiteit luidt: dat ik altijd op zoek ben geweest naar iemand die de deuren en ramen zou sluiten, zou zeggen: en nu is het goed. Meer concreet viel ik eerst op mannen en toen op vrouwen, natuurlijk altijd al op vrouwen, op Muriël de roodharige bijlesdocente met de lange benen, op wie niet, maar ik hield mijn ogen of iets anders erg cruciaals ongeopend. Dat doet ook eigenlijk weinig ter zake.' De geschiedenis van mijn seksualiteit is het messcherpe en onconventionele romandebuut van Sofie Lakmaker, ooit tot muze verklaard en later tot lesbische fundamentalist. Een essentieel werk, gedurfder geschreven dan Frenkie de Jong voetbalt. Over het genie dat Sofie Lakmaker is, was of had moeten zijn. 'Sofie Lakmaker en Lil' Kleine delen een brutaal soort eenzaamheid.' – Kees de Koning Sofie Lakmaker (1994) schrijft columns voor De Groene Amsterdammer en LINDA.meiden. Na korte tijd Russisch en literatuurwetenschap gestudeerd te hebben rondde ze in 2018 haar opleiding filosofie af.

Voorzien van handtekening van de auteur
Daniël Dee

Een man wordt ’s ochtends wakker en ontdekt dat al het leven op aarde verdwenen is, zowel de mensen als de dieren. Na een paar dagen overstroomt de boel ook nog eens, zodat hij eenzaam op een eiland komt te wonen. Wat kan hij nog anders doen dan verhalen vertellen? Hij tekent de verhalen op in zijn logboek, dat hij voor zichzelf bijhoudt en wie weet voor iemand die het ooit zal vinden. Deze bijzonder intrigerende roman van dichter, performer en schrijver Daniël Dee gaat over de uiterste randen van existentie en de strijd om te overleven. Het boek werpt daarbij een cynische blik op het leven van hedendaagse jonge gezinnen in de stad. Uiteindelijk wordt de man verteerd door gemis. Hij vraagt zich af wat de waarde van alles is als je in je eentje bent. Dit is het eerste boek van een Rotterdams tweeluik. Deel 2 wordt De geschiedenis van Marthe. Beide romans spelen zeer herkenbaar in Rotterdam en beide romans hebben een eenling als hoofdpersoon met een hoofd vol levensvragen.