Omschrijving
‘Een boek met praktische tips, die ik eerder had willen weten’ Dementie is een ziekte die tot veel verwarring en onzekerheid leidt. Hoe vertel je je vader dat hij op zijn 75ste niet meer naar zijn werk hoeft, omdat hij al tien jaar met pensioen is? Of dat hij zijn rijbewijs moet inleveren, omdat hij een gevaar op de weg is geworden? Dianca Schüssler leert steeds beter ‘de waarheid ontwijken’ en krijgt er een gelukkigere vader voor terug. In dit ontroerende boek vertelt ze over haar fouten en wat ze geleerd heeft. Ze schrijft over de breinkamers, een toevallige ontdekking die ook anderen helpt om een mooi gesprek met mensen met dementie te voeren. Dit boek is ook een ode aan de zorgkanjers, die soms de strenge regels negeren om de zorg menselijker te maken. Voor meer informatie ga naar www.demensie.nl
Dianca Schüssler is getrouwd, heeft twee kinderen en een vader die dementie heeft. Het houdt haar bezig wat de sleutel is tot de best mogelijke omgang met mensen die lijden aan deze ziekte. Mensen met een doorleefd leven, waarvan we allemaal nog wat kunnen leren. Het steekt haar dat ze niet altijd als een mens gezien worden. Terwijl ze nog steeds van haar vader leert en met hem kan lachen. Ze omhelst de persoon die hij nu is. ‘Ik herken nog steeds de grapjesmaker in hem.’