Het is moeilijk voor te stellen dat dit kleine, elegante, auto- en gastvrije centrum, de Oude Stad, vijfhonderd jaar geleden de tweede zeemacht was in het Mediterrane gebied, na ‘erfvijand’ Venetië. Ondanks de nu vaak ‘gespeelde weerzin’ tegen de Venetianen, proef je de Italiaanse invloeden. Niet zo gek, als je je realiseert dat Dubrovnik tegenover Italië ligt. En dat Venetië, met uitzondering van Dubrovnik, eeuwenlang de baas was in de steden aan de Adriatische kust.
De no-nonsense charme van de stad heeft ongetwijfeld te maken met haar verleden van handelsstad. Het zijn de kooplieden, de zouthandelaren en de scheepsbouwers die Dubrovnik rijk en groot gemaakt hebben. De stad kende in de 15de - en 16de-eeuw gouden tijden. Helaas heeft een aardbeving in 1667 bijna alles verwoest wat in die tijd gebouwd is. Wat je tegenwoordig ziet is bijna allemaal barok van na-de-aardbeving. Gelukkig zijn er nog een paar stadpaleizen en kloosters te zien die een beeld geven van de rijke gotische-renaissancistische mix van bouwstijlen uit de gouden tijd. Eén van de mooiste voorbeelden van deze stijl is het Sponzapaleis aan het Luža Plein.
Geef uw mening en schrijf als eerste een review.