Nadat Wolff op kamers gaat, wordt hij geconfronteerd met een onbekende, vreemde eenzaamheid. Hij volgt colleges en leest boeken, meer niet. Maar langzaamaan dwingen nieuwe vriendschappen hem de onderhuidse spanningen tussen zijn afkomst, opvattingen en verlangens onder ogen te komen. Als hij op een avond een jongen ontmoet, en verliefd wordt, nadert het moment waarop hij zijn vader een paar harde, heldere vragen moet stellen - als het daarvoor niet al te laat is.
Een zoon van is een enerverende roman over een vraag die ons allemaal aangaat: wat betekent het een enkel mens te zijn?
Een zoon van is behalve een teder en behoorlijk romantisch boek vooral een verhaal over zelfvergeving.
Roelof ten Napel levert met 'Een zoon van' een fraaie, tastende roman af.
Ten Napels compromisloosheid levert [...] een oprechte vertelling op, omdat hij vastbesloten de diepte zoekt - en vindt.
Roelof ten Napel (Joure, 1993) is dichter en schrijver. Zijn poëziedebuut,
Het woedeboek (2018), werd genomineerd voor De Grote Poëzieprijs, de C. Buddingh'-prijs en de Poëzie-debuutprijs Aan Zee. Ook zijn tweede bundel
In het vlees (2019) werd lovend ontvangen. Eerder verschenen van zijn hand de romans
Constellaties (2014) en
Het leven zelf (2017), en in 2015 was hij laureaat van het C.C.S. Crone-stipendium.