Onderweg naar alle landen van de wereld, beleeft Boris Kester het ene na het andere avontuur. Uiteindelijk steekt hij bij Cullaville de grens over naar zijn laatste land.
Aan de hand van zestien verhalen neemt DE LANGE WEG NAAR CULLAVILLE je mee naar onder andere Jemen, Congo, Nauru en Afghanistan. Dankzij zijn rijke beschrijvingen laat de auteur je zien hoe het is om in ongewone landen te reizen. Zijn verhalen zijn meeslepend en onderhoudend, adembenemend en ontroerend. Ondertussen laat hij je nadenken over de risico’s van reizen en de allesbepalende invloed van het lot.
DE LANGE WEG NAAR CULLAVILLE is allereerst bedoeld voor wie van reizen houdt en wellicht zelf van plan is om alle landen van de wereld te bezoeken. Het is beslist ook een aanrader voor diegenen die nieuwsgierig zijn naar ongebruikelijke bestemmingen en daar liever over lezen. Eén ding is zeker: dit boek zal je anders naar de wereld laten kijken.
Boris Kester is senior purser, programmeur, politicoloog, fervent sporter en avonturier. Hij deelt zijn reisfoto’s en verhalen op www.traveladventures.org. Wereldwijd is hij een van de circa 200 mensen die alle landen op aarde hebben bezocht. Volgens de gezaghebbende reissite nomadmania.com is Boris de hoogst genoteerde Nederlandse reiziger.

Boris Kester is Purser bij de KLM, ontwikkelaar, schrijver, fotograaf voor traveladventures.org Na jaren reizen, besloot hij in 1999 gebruik te maken van de internettechnologie om veel foto's en verhalen over een aantal van zijn reizen beschikbaar te maken voor een wereldwijd publiek. Reizen is zijn passie en een groot deel van zijn leven. Toen hij nog maar 5 maanden oud was, besloten zijn ouders hem naar Griekenland te brengen, wat zo'n 50 uur met de trein duurde. In Griekenland besloten ze, in plaats van vakanties op het strand door te brengen, met hem over het eiland Kreta te dwalen. Afgezien van veel lokale nieuwsgierigheid, bereidde dit hem ook voor op een rusteloos reizend leven. Momenteel werkt hij als Senior Purser op intercontinentale vluchten. “Vaak begin ik al op de terugweg aan mijn volgende reis te denken. Het is maar al te gemakkelijk om besmet te raken door reizigers die ik onderweg tegenkom, die praten over hun ervaringen op andere plaatsen. Omdat internet toegang biedt tot de wereld, duurt het maar een paar seconden om een foto te maken van elk land ter wereld, wat nieuwe ideeën oplevert voor een volgende reis. Er zijn nog zoveel plekken waar ik heen wil - of in landen waar ik al (vaak) eerder ben geweest. Hé - er zijn zelfs plaatsen in mijn eigen land die ik nog niet heb gezien!” Is reizen vermoeiend? Ja het kan zijn. Maar uiteindelijk geeft het me bijna altijd veel energie. Ik word er opgewonden van, soms zoals een kind opgewonden kan zijn. Kortom, reizen geeft me het gevoel dat ik leef. Sterker nog: reizen is leven. Reizen gaat over verlangen, over het realiseren van dromen, enthousiast zijn over nieuwe ontdekkingen, over het koesteren van bijzondere herinneringen aan een ervaring. Reizen betekent mensen ontmoeten, gewoontes in verre oorden ontdekken, verbinden. Reizen betekent hoogtepunten, maar er is altijd de mogelijkheid van tegenspoed, van problemen, van dieptepunten - eigenlijk uitdagingen op de weg die voor ons ligt. Vaker wel dan niet, hebben deze het potentieel om het hoogtepunt van je reis te worden nadat je ze hebt afgehandeld en thuiskomt. Met reizen kun je leren van je fouten, en als je ervoor openstaat, je kunt niet alleen veel leren over de ongelooflijke wereld waarin we leven, maar ook over jezelf. Reizen kan net zo eenvoudig zijn als het bezoeken van een unieke bezienswaardigheid, het zien van een prachtige berg of een stad. Voor mij is het vaker wel dan niet essentieel om oog te hebben voor het gewone, voor de kleine dingen, de eigenaardigheden die een plek speciaal maken. Dat maakt reizen voor mij gelijk aan het leven. Uiteindelijk is het mijn doel om alle landen ter wereld te bezoeken en ze op deze site zowel in beeld als in woord te vertegenwoordigen. Op 3 juni 2017 stapte ik over de laatste grens die ik nog niet was gepasseerd, en bezocht mijn allerlaatste VN-land ter wereld: Ierland, en bereikte daarmee mijn doel. Het is vaker wel dan niet van vitaal belang om oog te hebben voor het gewone, voor de kleine dingen, de eigenaardigheden die een plek speciaal maken. Dat maakt reizen voor mij gelijk aan het leven. Uiteindelijk is het mijn doel om alle landen ter wereld te bezoeken en ze op deze site zowel in beeld als in woord te vertegenwoordigen. Op 3 juni 2017 stapte ik over de laatste grens die ik nog niet was gepasseerd, en bezocht mijn allerlaatste VN-land ter wereld: Ierland, en bereikte daarmee mijn doel. Het is vaker wel dan niet van vitaal belang om oog te hebben voor het gewone, voor de kleine dingen, de eigenaardigheden die een plek speciaal maken. Dat maakt reizen voor mij gelijk aan het leven. Uiteindelijk is het mijn doel om alle landen ter wereld te bezoeken en ze op deze site zowel in beeld als in woord te vertegenwoordigen. Op 3 juni 2017 stapte ik over de laatste grens die ik nog niet was gepasseerd, en bezocht mijn allerlaatste VN-land ter wereld: Ierland, en bereikte daarmee mijn doel. Lees meer over dit persoonlijke project of lees over mijn allerlaatste grensovergang die ik heb gevierd met dierbare vrienden en dierbaren.”