Description
Een jonge muzikant verlaat eind jaren ’70 zijn succesvolle band om te gaan zeilen. Op zee denkt hij de ware vrijheid en onafhankelijkheid van ‘het systeem’ te vinden. Op Ibiza koopt hij een oud zeiljacht, de Laer-Mor. Het geld voor die aankoop leent hij van een kennis uit de hasjwereld. Maar, voor wat hoort wat… In de Straat van Gibraltar wordt een partij hasj overgeladen op zijn schip. Na een barre zeiltocht moet hij voor reparaties noodgedwongen in Portugal aan land. En in Lissabon slaat het noodlot toe. Zijn opdrachtgever, ‘de lange’, wordt al langere tijd geobserveerd en daarmee klapt ook voor Friedrich Hlawatsch de val dicht. In de gevangenis komt hij in een totaal andere cultuur terecht. Hij deelt zijn cel met 70 andere bewoners en vijf gaten in de grond. In afwachting van zijn veroordeling leert hij zo snel mogelijk Portugees. Hij houdt zich met moeite staande tussen de meest wonderlijke figuren; oplichters en moordenaars. Ruim twee jaar zit hij vast. Hij brengt zijn tijd door met viool spelen, songteksten schrijven, mijmeren, gedetailleerde ontsnappingsfantasieën en filosoferen. Een boek dat je niet makkelijk weglegt.
Friedrich Hlawatsch is een pseudoniem van de Frits van Doorninck. Onder zijn eigen naam speelde Frits in de periode 1968-1974 viool in C.C.C. Inc.. Na de opheffing van C.C.C. INC. beginnen een aantal leden, onder wie Frits van Doorninck in 1976 de groep Slumberlandband. Deze groep zal slechts één jaar bestaan, maar het vormt wel de oorsprong van Doe Maar. Na één album besluit Frits van Doorninck de groep te verlaten. In 1979 brengt Frits van Doorninck een singletje uit onder de naam Friedrich Hlawatsch. Daarna horen we enige tijd niets meer van hem tot hij in 1984 in de cabareteske groep 3 Heren terechtkomt. Hij werkt daar samen met Fred Piek en Joost Belinfante. Die laatste kent hij nog uit zijn periode bij C.C.C. Inc. en de Slumberlandband. Friedrich Hlawatsch heeft zo’n 20 Nederlandstalige evergreens vertaald in het Duits. Klassiekers van Wim Sonneveld, Drs P, Ramses Shaffy, Boudewijn de Groot en Jules de Corte krijgen een heel andere dimensie toegevoegd, gezongen in het Duits.