Paperback
|
Dutch
€17.50
- From €15,- no shipping costs.
- 30 days to change your mind and return physical products
Description
Het gif/Le poison - Charles Baudelaire (1821–1867) maakte op 20-jarige leeftijd een zeereis van tien maanden langs de kusten van Afrika, waaraan hij een hang naar het exotische overhield. Hij joeg er een fortuin door, werd onder curatele gesteld en door schuldeisers achtervolgd. Veel van zijn gedichten zijn gericht tot de vrouwen in zijn leven, met als belangrijkste de mulattin Jeanne Duval. Hij werd na de verschijning van Les fleurs du mal (1857) veroordeeld wegens de obsceen geachte inhoud van zes gedichten, die in de herdruk (1861) zijn verwijderd, maar aangevuld met vijfendertig nieuwe gedichten. Baudelaire bezweek na een bewogen leven, met onder andere een ballingschap in Brussel en gewaardeerde bijdragen aan de kunstjournalistiek, op 46-jarige leeftijd aan syfilis. Ter gelegenheid van zijn 200ste geboortejaar stelde meestervertaler Peter Verstegen deze bloemlezing uit diens gedichten samen. De nadruk ligt op het decadente dichtwerk: de drank, de dood en de grieven van de liefde worden bezongen, want juist uit het kwaad kan de schoonheid opbloeien. De gedichten uit dit giftige boeket blijven tot ons spreken zoals een glas absint uitnodigt tot drinken.
Charles Baudelaire (1821–1867) maakte op 20-jarige leeftijd een zeereis van tien maanden langs de kusten van Afrika, waaraan hij een hang naar het exotische overhield. Hij joeg er een fortuin door, werd onder curatele gesteld en door schuldeisers achtervolgd. Veel van zijn gedichten zijn gericht tot de vrouwen in zijn leven, met als belangrijkste de mulattin Jeanne Duval. Hij werd na de verschijning van Les fleurs du mal (1857) veroordeeld wegens de obsceen geachte inhoud van zes gedichten, die in de herdruk (1861) zijn verwijderd, maar aangevuld met vijfendertig nieuwe gedichten. Baudelaire bezweek na een bewogen leven, met onder andere een ballingschap in Brussel en gewaardeerde bijdragen aan de kunstjournalistiek, op 46-jarige leeftijd aan syfilis. Peter Verstegen (1938) studeerde geschiedenis en vertaalkunde en was vanaf 1967 tot 1997 docent vertalen Engels-Nederlands aan het Instituut van Vertaalkunde van de Amsterdamse universiteit. In 1973 ontving hij de Martinus Nijhoffprijs. Hij vertaalde uit het Engels, Frans, Duits en Italiaans, vooral dichters: Auden, Emily Dickinson, Milton, Shakespeare, Baudelaire, Verlaine, Heine, Rilke, Dante, Petrarca. Zijn laatst gepubliceerde vertalingen zijn Venus en Adonis en De schennis van Lucretia van Shakespeare, en De aanstootgevende gedichten van Goethe (Romeinse elegieën, Venetiaanse epigrammen en Het dagboek). Simon Mulder (1986) is voordrachtskunstenaar, artistiek leider bij Stichting Feest der Poëzie en leraar klassieke talen in het middelbaar onderwijs. Als voordrachtskunstenaar en organisator van literatuur-en muziekevenementen is hij betrokken bij voorstellingen in binnen- en buitenland. Daarnaast schrijft hij gedichten en essays, en maakte hij eerder bij Uitgeverij HetMoet bloemlezingen uit het dichtwerk van Henriette Roland Holst en P.C Boutens. Verder is hij redacteur van Armada, tijdschrift voor wereldliteratuur, en van Arabesken, tijdschrift van het Louis Couperus Genootschap.
Charles Baudelaire (1821–1867) maakte op 20-jarige leeftijd een zeereis van tien maanden langs de kusten van Afrika, waaraan hij een hang naar het exotische overhield. Hij joeg er een fortuin door, werd onder curatele gesteld en door schuldeisers achtervolgd. Veel van zijn gedichten zijn gericht tot de vrouwen in zijn leven, met als belangrijkste de mulattin Jeanne Duval. Hij werd na de verschijning van Les fleurs du mal (1857) veroordeeld wegens de obsceen geachte inhoud van zes gedichten, die in de herdruk (1861) zijn verwijderd, maar aangevuld met vijfendertig nieuwe gedichten. Baudelaire bezweek na een bewogen leven, met onder andere een ballingschap in Brussel en gewaardeerde bijdragen aan de kunstjournalistiek, op 46-jarige leeftijd aan syfilis. Peter Verstegen (1938) studeerde geschiedenis en vertaalkunde en was vanaf 1967 tot 1997 docent vertalen Engels-Nederlands aan het Instituut van Vertaalkunde van de Amsterdamse universiteit. In 1973 ontving hij de Martinus Nijhoffprijs. Hij vertaalde uit het Engels, Frans, Duits en Italiaans, vooral dichters: Auden, Emily Dickinson, Milton, Shakespeare, Baudelaire, Verlaine, Heine, Rilke, Dante, Petrarca. Zijn laatst gepubliceerde vertalingen zijn Venus en Adonis en De schennis van Lucretia van Shakespeare, en De aanstootgevende gedichten van Goethe (Romeinse elegieën, Venetiaanse epigrammen en Het dagboek). Simon Mulder (1986) is voordrachtskunstenaar, artistiek leider bij Stichting Feest der Poëzie en leraar klassieke talen in het middelbaar onderwijs. Als voordrachtskunstenaar en organisator van literatuur-en muziekevenementen is hij betrokken bij voorstellingen in binnen- en buitenland. Daarnaast schrijft hij gedichten en essays, en maakte hij eerder bij Uitgeverij HetMoet bloemlezingen uit het dichtwerk van Henriette Roland Holst en P.C Boutens. Verder is hij redacteur van Armada, tijdschrift voor wereldliteratuur, en van Arabesken, tijdschrift van het Louis Couperus Genootschap.