All bindings and editions
-
€17.50
Paperback
2008
-
€9.99
E-boek
2013
Paperback
|
Dutch
€17.50
- From €15,- no shipping costs.
- 30 days to change your mind and return physical products
Description
Een ware familiegeschiedenis
Het is 1989. Een oude moeder heeft een hersenbloeding gehad en hult zich sindsdien in een mysterieus stilzwijgen. Haar twaalf volwassen kinderen besluiten om beurten voor haar te zorgen. 'Het zal niet lang duren', zeggen ze tegen elkaar. Maar tegen alle verwachtingen in blijft hun moeder leven. Acht jaar lang zit ze stil voor het raam. Steeds brozer en langzaam vergroeiend met haar stoel.
Judith Koelemeijer raakte geïntrigeerd door het beeld van de zwijgende moeder - haar oma - en ging op zoek naar de geschiedenis van haar familie. Ze vroeg zich af wat de twaalf kinderen dachten over hun moeder, nu ze avond aan avond tegenover haar zaten. Wat wisten ze van haar? Wat wisten ze eigenlijk van elkaar? Hoe keken ze terug op hun gezamenlijke jeugd in de jaren vijftig en zestig?
Hun verhalen zijn onthullend. Want hoe dicht ze vroeger ook op elkaar leefden, de broers en zussen blijken elkaar nauwelijks te kennen. Iedereen hield zijn zorgen voor zichzelf en zweeg. En alle twaalf bewaren, zonder het van elkaar te weten, volstrekt andere herinneringen aan hoe het destijds was. In Het zwijgen van Maria Zachea vertellen ze elk hun eigen verhaal: de keurige oudste dochters die zo laat trouwden, de 'professoren' die in de stad studeerden, de 'werkers' die het hoveniersbedrijf van hun vader overnamen, de 'kleintjes' die de vrijheid veroverden.
Het zwijgen van Maria Zachea is niet alleen de voor velen herkenbare geschiedenis van een groot, katholiek gezin in tijden die razendsnel veranderden. Het is ook het eigentijdse verhaal van twaalf broers en zussen die samen moeten beslissen over leven en dood van hun stille moeder - en daarbij angstvallig proberen de harmonie te bewaren.
Judith Koelemeijer (1967) schreef als kind al graag verhalen. Maar het verlangen om journalist en schrijver te worden bleef lang vaag en romantisch. Na de middelbare school werkte ze een paar jaar in cafés en maakte ze verre reizen. Uiteindelijk schreef ze zich alsnog in voor de studies Nederlands en Culturele Studies.Na een stage bij De Groene Amsterdammer wist Judith zeker dat ze de journalistiek in wilde. In 1994 kon ze, na een stoomcursus aan de Postdoctorale Opleiding Journalistiek, aan de slag bij de Volkskrant, waar ze al snel haar voorliefde ontdekte voor verhalen over ‘gewone’ mensen en hun bijzondere geschiedenis. Ze werkte met veel plezier op de redacties Kunst en de Voorkant, maar na zes jaar begon de grote verscheidenheid aan onderwerpen haar tegen te staan en zocht ze naar verdieping in haar werk. Daar kwam bij dat ze al een tijd in de avonduren werkte aan haar familiegeschiedenis Het zwijgen van Maria Zachea. In 2000 nam ze ontslag bij de Volkskrant om zich volledig aan het schrijven van haar boek te kunnen wijden.Het zwijgen van Maria Zachea werd na verschijnen in 2001 alom geprezen om de literaire kwaliteit. Judith liet zien dat ook waargebeurde verhalen zich goed lenen voor de romanvorm. Het boek won de NS Publieksprijs, het Gouden Ezelsoor voor het beste verkochte literaire debuut en de Zaanse Cultuurprijs. Er werden meer dan 280 duizend exemplaren van de familiegeschiedenis verkocht. In Anna Boom, haar tweede boek, dat verscheen in 2008 en eveneens uitgroeide tot een bestseller, verkent zij opnieuw de grenzen van de literaire non-fictie. Anna Boom verscheen in augustus 2009 in Duitsland onder de titel Das Leben der Anna Boom - die Geschichte einer mutigen Frau.Judith Koelemeijer geeft ook les in het genre van de literaire non-fictie. In oktober 2009 is zij in samenwerking met de succesvolle auteurs Jan Brokken en Frank Westerman een eigen opleiding gestart in Amsterdam. In augustus 2013 verschijnt haar derde boek: Hemelvaart, een autobiografische non-fictieroman over vriendschap, schuld en de pijn van het volwassen worden. Dit verhaal speelt zich af in Griekenland, tegen de achtergrond van de jaren tachtig. De auteur woont in Amsterdam met haar man en kinderen.
Het is 1989. Een oude moeder heeft een hersenbloeding gehad en hult zich sindsdien in een mysterieus stilzwijgen. Haar twaalf volwassen kinderen besluiten om beurten voor haar te zorgen. 'Het zal niet lang duren', zeggen ze tegen elkaar. Maar tegen alle verwachtingen in blijft hun moeder leven. Acht jaar lang zit ze stil voor het raam. Steeds brozer en langzaam vergroeiend met haar stoel.
Judith Koelemeijer raakte geïntrigeerd door het beeld van de zwijgende moeder - haar oma - en ging op zoek naar de geschiedenis van haar familie. Ze vroeg zich af wat de twaalf kinderen dachten over hun moeder, nu ze avond aan avond tegenover haar zaten. Wat wisten ze van haar? Wat wisten ze eigenlijk van elkaar? Hoe keken ze terug op hun gezamenlijke jeugd in de jaren vijftig en zestig?
Hun verhalen zijn onthullend. Want hoe dicht ze vroeger ook op elkaar leefden, de broers en zussen blijken elkaar nauwelijks te kennen. Iedereen hield zijn zorgen voor zichzelf en zweeg. En alle twaalf bewaren, zonder het van elkaar te weten, volstrekt andere herinneringen aan hoe het destijds was. In Het zwijgen van Maria Zachea vertellen ze elk hun eigen verhaal: de keurige oudste dochters die zo laat trouwden, de 'professoren' die in de stad studeerden, de 'werkers' die het hoveniersbedrijf van hun vader overnamen, de 'kleintjes' die de vrijheid veroverden.
Het zwijgen van Maria Zachea is niet alleen de voor velen herkenbare geschiedenis van een groot, katholiek gezin in tijden die razendsnel veranderden. Het is ook het eigentijdse verhaal van twaalf broers en zussen die samen moeten beslissen over leven en dood van hun stille moeder - en daarbij angstvallig proberen de harmonie te bewaren.
‘Een feest van herkenning’ – Noord-Hollands Dagblad
‘Als er een ding helemaal gelukt is in dit ambitieuze project, dan is het wel de portrettering van mensen in een tijd waarin alles voortdurend in beweging was’ – de Volkskrant
‘Natuurlijk ging het in de meeste gezinnen zo, in de jaren vijftig en zestig. Maar het wordt niet vaak zo mooi beschreven, behalve in romans. Dit is echt’ – NRC Handelsblad
Judith Koelemeijer (1967) schreef als kind al graag verhalen. Maar het verlangen om journalist en schrijver te worden bleef lang vaag en romantisch. Na de middelbare school werkte ze een paar jaar in cafés en maakte ze verre reizen. Uiteindelijk schreef ze zich alsnog in voor de studies Nederlands en Culturele Studies.Na een stage bij De Groene Amsterdammer wist Judith zeker dat ze de journalistiek in wilde. In 1994 kon ze, na een stoomcursus aan de Postdoctorale Opleiding Journalistiek, aan de slag bij de Volkskrant, waar ze al snel haar voorliefde ontdekte voor verhalen over ‘gewone’ mensen en hun bijzondere geschiedenis. Ze werkte met veel plezier op de redacties Kunst en de Voorkant, maar na zes jaar begon de grote verscheidenheid aan onderwerpen haar tegen te staan en zocht ze naar verdieping in haar werk. Daar kwam bij dat ze al een tijd in de avonduren werkte aan haar familiegeschiedenis Het zwijgen van Maria Zachea. In 2000 nam ze ontslag bij de Volkskrant om zich volledig aan het schrijven van haar boek te kunnen wijden.Het zwijgen van Maria Zachea werd na verschijnen in 2001 alom geprezen om de literaire kwaliteit. Judith liet zien dat ook waargebeurde verhalen zich goed lenen voor de romanvorm. Het boek won de NS Publieksprijs, het Gouden Ezelsoor voor het beste verkochte literaire debuut en de Zaanse Cultuurprijs. Er werden meer dan 280 duizend exemplaren van de familiegeschiedenis verkocht. In Anna Boom, haar tweede boek, dat verscheen in 2008 en eveneens uitgroeide tot een bestseller, verkent zij opnieuw de grenzen van de literaire non-fictie. Anna Boom verscheen in augustus 2009 in Duitsland onder de titel Das Leben der Anna Boom - die Geschichte einer mutigen Frau.Judith Koelemeijer geeft ook les in het genre van de literaire non-fictie. In oktober 2009 is zij in samenwerking met de succesvolle auteurs Jan Brokken en Frank Westerman een eigen opleiding gestart in Amsterdam. In augustus 2013 verschijnt haar derde boek: Hemelvaart, een autobiografische non-fictieroman over vriendschap, schuld en de pijn van het volwassen worden. Dit verhaal speelt zich af in Griekenland, tegen de achtergrond van de jaren tachtig. De auteur woont in Amsterdam met haar man en kinderen.