Neurospeciale kinderen leren en reageren anders, omdat hun hersenen zich anders ontwikkelen, zoals bij ASS, AD(H)D, DCD en soms ook bij VB, TOS en dyslexie. Ze aanspreken op hun gedrag werkt dan ook vaak niet. Dit boek geeft nieuwe inzichten in hoe hun gedrag een weerspiegeling is van onderliggende problemen. Neurospeciale kinderen hebben een aantal opvallende overeenkomsten. Ze hebben moeite om zichzelf te ervaren door hun prikkelverwerking. Dat heeft invloed op hun eigen lichaamsbesef, motorische coördinatie (dyspraxie) en executieve functies en gevolgen voor hun sociale, emotionele, communicatieve en cognitieve ontwikkeling. Het boek geeft stap voor stap meer inzicht in prikkelverwerking, je eigen attitude, dyspraxie en executieve functies en biedt oplossingen om neurospeciale kinderen te begeleiden in zorg, onderwijs en opvoeding. Dit is een belangrijk boek voor iedereen die met deze kinderen en jongeren werkt, zoals jeugd- en gezinsprofessionals, (ortho)pedagogen, (gz-)psychologen, fysiotherapeuten, PMT’ers, logopedisten, revalidatieteams, sensorische informatieverwerkingstherapeuten, ib’ers en leerkrachten (speciaal) onderwijs, begeleiders verstandelijk gehandicaptenzorg en natuurlijk ouders. Anneke Groot is trainer van professionals en ouders bij stichting Horison en is al jarenlang gewaardeerd deskundige op het gebied van autisme. Ze schreef eerder het boek Houvast. Dit [boek] helpt me bij het ondersteunen van kinderen, ouders en zorgmedewerkers. De verschillende bouwstenen beschrijven de diversiteit en ‘vloeibaarheid’ van het voelen, denken en doen met tips en adviezen voor uitdagingen in het dagelijks leven. Angelique Kester, ergotherapeut Wat een sterk en interessant boek. Meer aandacht voor dyspraxie is belangrijk. Voor de ouders, de begeleiders en de Charlies. Nog steeds denken mensen dat mijn zoon niet luistert of het niet snapt, terwijl er iets heel anders aan de hand is. Hij is informatie aan het verwerken. Inmiddels kunnen Charlie en ik, dankzij de hier beschreven inzichten, veel beter met elkaar communiceren. Alles. In. Zíjn. Tijd. Romana Vrede, actrice Ik heb me begrepen, gezien en gehoord gevoeld bij het lezen van dit b oek. […] je hebt opnieuw met hetzelfde respect, dezelfde liefde en het oprechte begrip dit boek geschreven. Eindelijk weer eens een boek wat het probleem niet bij ons legt, ons niet tot een probleem maakt en ons niet wenst te repareren. Janneke Geijsberts, ervaringsdeskundige

Anneke Groot is de ondernemende en eigen-wijze moeder van twee zoons. De jongste kreeg op driejarige leeftijd de diagnose klassiek autisme. Ze wilde niet alleen zorg, maar voelde dat haar kind ook speciale aandacht nodig had. In haar zoektocht kwam ze terecht bij Aaltje van Zweden van stichting Papageno. Via haar kwam ze op het spoor van het programma Son-Rise. Dit programma bood haar de mogelijkheid om vanuit haar kracht en haar eigen regie te zoeken naar de ingangen voor contact met haar zoon, zodat hij zich kon ontwikkelen. Ze werkte destijds als zzp’er in een collectief voor administratie- en organisatieadviezen. De diagnose van haar zoon bracht haar weer bij haar hbo-opleiding als sociaal pedagogisch zorgverlener. Ze ontwikkelde zich in het spelen met haar zoon en vele andere kinderen en volgde intensieve scholing, zowel op het gebied van autisme als op het gebied van houding en contact. Ze heeft haar kennis en ervaring samengebracht onder de noemer Contactgericht Spelen en Leren. Stichting Horison, die mede door haar is opgericht, heeft als doel om deze benadering toegankelijk te maken voor iedereen. Sinds 2000 geeft ze vanuit stichting Horison cursussen en begeleiding aan ouders en eventueel hun spelersteams. Sinds 2002 geeft ze trainingen aan professionals, om hen te leren op een andere manier te kijken naar het contact en hun eigen houding in relatie tot cliënten. Ze verzorgt daarnaast studiedagen, lezingen en workshops voor grote en kleine zorginstellingen en het onderwijs. In samenwerking met Ad van den Broek van Fortior heeft ze het boek Contactgericht Ondersteunen geschreven, dat door Fortior in eigen beheer is uitgebracht. Anneke gelooft dat de zorg en aandacht voor kinderen met autisme anders kan: meer respectvol en meer gelijkwaardig. En ze kan als geen ander dat perspectief met veel passie overdragen.