Paperback
|
Dutch
€32.00
- From €15,- no shipping costs.
- 30 days to change your mind and return physical products
Description
Suriname staat het komend jaar volop in de belangstelling. Op 25 mei worden er presidentsverkiezingen gehouden en op 25 november wordt 45 jaar onafhankelijkheid gevierd.
Suriname was bijna driehonderd jaar een kolonie van Nederland. De grenzen, de bevolkingssamenstelling en de economie werden door Nederland bepaald. De gevolgen daarvan deden zich gelden tot na de onafhankelijkheid in 1975. Nederland kon en mocht zich niet onttrekken aan haar verantwoordelijkheid. In dit boek schetst Jan Pronk de manier waarop met die verantwoordelijkheid is omgegaan, de dilemma's waarvoor politici stonden, de beslissingen die genomen werden, de fouten die gemaakt zijn en zijn eigen rol hierin.
Suriname heeft zich ontwikkeld tot een autonome staat, die op eigen kracht met vallen en opstaan een natie is geworden. De historie is echter niet uit te wissen en heeft consequenties voor het heden. Nederland draagt, aldus Jan Pronk, nog steeds medeverantwoordelijkheid voor de toekomst van het land en haar bevolking.
Jan Pronk (1940) was minister voor Ontwikkelingssamenwerking in de kabinetten Den Uyl, Lubbers III en Kok I en minister van VROM in het kabinet Kok II. Daarnaast was hij adjunct-secretaris-generaal van de UNCTAD, speciaal VN-gezant voor duurzame ontwikkeling en speciaal VN-gezant in Soedan. Jan Pronk is als emeritus professor Theory and Practice of International Development verbonden aan het Institute for Social Studies in Den Haag.
Een geschiedschrijving door oud-minister Jan Pronk vanuit de Nederlandse optiek over dekolonisatie. Uitvoerig en minitueus gaat Pronk in op de gebeurtenissen die leidden tot de afschaffing van de slavernij in 1863 tot aan de onafhankelijkheid van Suriname in 1975 (hij was bij dat laatste zelf betrokken). Zo schrijft hij in het gelijk van de geschiedenis: 'Was onze tevredenheid gerechtvaardigd? Waaraan ontleenden wij als Nederlandse politici het recht in 1975 te onderhandelen over onafhankelijkheid, in plaats van Suriname reeds decennia eerder onafhankelijk te hebben verklaard? Waaraan had ons land zijn welvaart te danken? Was die gedurende de achterliggende eeuwen niet mede voortgesproten uit de wijze waarop wij andere landen hadden gekoloniseerd, uitgebuit, geplunderd en onderdrukt?' Een boek van ruim vijfhonderd pagina's waarvan elke bladzijde telt; zeker in deze tijd van verzet tegen racisme en daardoor actueel. Want wat de koloniale tijd heeft aangericht, leeft voor in de nazaten van mensen die tot slaaf werden gemaakt. Een eyeopener!
Suriname was bijna driehonderd jaar een kolonie van Nederland. De grenzen, de bevolkingssamenstelling en de economie werden door Nederland bepaald. De gevolgen daarvan deden zich gelden tot na de onafhankelijkheid in 1975. Nederland kon en mocht zich niet onttrekken aan haar verantwoordelijkheid. In dit boek schetst Jan Pronk de manier waarop met die verantwoordelijkheid is omgegaan, de dilemma's waarvoor politici stonden, de beslissingen die genomen werden, de fouten die gemaakt zijn en zijn eigen rol hierin.
Suriname heeft zich ontwikkeld tot een autonome staat, die op eigen kracht met vallen en opstaan een natie is geworden. De historie is echter niet uit te wissen en heeft consequenties voor het heden. Nederland draagt, aldus Jan Pronk, nog steeds medeverantwoordelijkheid voor de toekomst van het land en haar bevolking.
Jan Pronk (1940) was minister voor Ontwikkelingssamenwerking in de kabinetten Den Uyl, Lubbers III en Kok I en minister van VROM in het kabinet Kok II. Daarnaast was hij adjunct-secretaris-generaal van de UNCTAD, speciaal VN-gezant voor duurzame ontwikkeling en speciaal VN-gezant in Soedan. Jan Pronk is als emeritus professor Theory and Practice of International Development verbonden aan het Institute for Social Studies in Den Haag.
Een geschiedschrijving door oud-minister Jan Pronk vanuit de Nederlandse optiek over dekolonisatie. Uitvoerig en minitueus gaat Pronk in op de gebeurtenissen die leidden tot de afschaffing van de slavernij in 1863 tot aan de onafhankelijkheid van Suriname in 1975 (hij was bij dat laatste zelf betrokken). Zo schrijft hij in het gelijk van de geschiedenis: 'Was onze tevredenheid gerechtvaardigd? Waaraan ontleenden wij als Nederlandse politici het recht in 1975 te onderhandelen over onafhankelijkheid, in plaats van Suriname reeds decennia eerder onafhankelijk te hebben verklaard? Waaraan had ons land zijn welvaart te danken? Was die gedurende de achterliggende eeuwen niet mede voortgesproten uit de wijze waarop wij andere landen hadden gekoloniseerd, uitgebuit, geplunderd en onderdrukt?' Een boek van ruim vijfhonderd pagina's waarvan elke bladzijde telt; zeker in deze tijd van verzet tegen racisme en daardoor actueel. Want wat de koloniale tijd heeft aangericht, leeft voor in de nazaten van mensen die tot slaaf werden gemaakt. Een eyeopener!