Description
Dit is een verhaal over een hobbelige vrouwelijke levenslijn doorheen meerdere generaties, een verhaal van moeders die – ondanks hun eigen kwetsuren - het beste voorhadden voor hun dochters. Moeders die vol overtuiging hun dochters een ánder leven wilden geven, zodat ook zij weer met hernieuwde moed de beste moeder konden worden, met ervaringen die hun kinderen niet zouden moeten meemaken. Moeders die erover waken dat hun nest een zorgeloos en geplaveid parcours zou kunnen afleggen, alsof je de pijntjes uit het verleden gewoon kan uitvinken uit je zelf opgestelde opvoedingslijstje. Verhalen over een bloedband die al van ver vóór de geboorte is bepaald en die ondanks alle verwoede pogingen moeilijk te verdringen noch te negeren is. Een verhaal over moeders en zo.
Espee Elle is op een leeftijd gekomen waarbij ze beseft dat je je geluk in eigen handen moet nemen, dat je die vleugjes geluk in de juiste richting moet klaarzetten en dat je moet moduleren in lijn met je neus zodat ze je neusvleugels kunnen beroeren. Zodat die wijdopen neusvleugels grote porties geluk kunnen opscheppen en doorsluizen om de frons in je voorhoofd te effenen, je hoofd te verlichten. Depressie, als beloning van pleasen en het loslaten van het ánders willen doen.