Het Appeltulbandje
Marjan van Zeyl
Hardback / gebonden
|
Nederlands
€ 15,00
- Vanaf €15,- geen verzendkosten.
- 30 dagen ruiltermijn voor fysieke producten
Omschrijving
Een oud vrouwtje heeft zin in een appeltulbandje, maar ze heeft alleen pruimen. Ze besluit op pad te gaan met een mandje vol heerlijke pruimen, want, dacht ze bij zichzelf, het kan best gebeuren dat ik ergens kom waar wél appelen zijn. Al gauw komt ze iemand tegen die haar pruimen graag wil hebben en met haar wil ruilen maar géén appelen heeft. 'Och, ik zeg maar zo,' zei het oude vrouwtje, 'beter één mens tevreden dan twee mensen teleurgesteld.' En zo begint het avontuur van het oude vrouwtje die uiteindelijk door telkens te ruilen erin slaagt om appels te krijgen. Na een lange dag komt ze nog net vroeg genoeg thuis om voor het avondeten een heerlijk appeltulbantje te bakken! Prachtig kleurrijk voorleesboek voor peuters en kleuters.
Op 1 mei ben ik in Amsterdam geboren en een paar jaar later verhuisd naar de omgeving van Utrecht. Op een mooie zondag maakten wij een fietstochtje dat eindigde in de mooie tuin van een bevriende, deftige mevrouw, een echte barones. Daar kregen wij thee met krentenbrood, zo vlak na de oorlog een hele traktatie! Die tuin werd omgeven door haar privé-bos en van daaruit kon ik door een hekje zó het bos in lopen. Hélemaal alleen stond ik daar stilletjes tussen grote, dikke beukebomen betoverd door wat ik daar beleefde. Hoog boven mij was de blauwe lucht, zichtbaar achter het lente-groene beukebladerdak. Daardoor heen scheen de zon met haar stralen recht naar beneden op wel duizenden lelietjes-van-dalen. Vol verwondering genoot ik van al dat lieflijke, die mooie kleine klokjes, de overvloed van schoonheid, geschonken door de milde hand van de goddelijke natuur. Op dat ogenblik beleefde ik mij zelf voor het eerst heel bewust: 'Hier mag ik zijn en wat is de wereld mooi!' Ik was een meisje van drie jaar en het was in de maand van mei. Deze herinnering heb ik altijd bewaard als een liefelijke stille bron die ik ook nú nog mag beleven en waaruit ik, vol dankbaarheid, licht, kleur en schoonheid kan beleven en weg mag schenken. PLATO: Schoonheid is zichtbaar geworden liefde.
Op 1 mei ben ik in Amsterdam geboren en een paar jaar later verhuisd naar de omgeving van Utrecht. Op een mooie zondag maakten wij een fietstochtje dat eindigde in de mooie tuin van een bevriende, deftige mevrouw, een echte barones. Daar kregen wij thee met krentenbrood, zo vlak na de oorlog een hele traktatie! Die tuin werd omgeven door haar privé-bos en van daaruit kon ik door een hekje zó het bos in lopen. Hélemaal alleen stond ik daar stilletjes tussen grote, dikke beukebomen betoverd door wat ik daar beleefde. Hoog boven mij was de blauwe lucht, zichtbaar achter het lente-groene beukebladerdak. Daardoor heen scheen de zon met haar stralen recht naar beneden op wel duizenden lelietjes-van-dalen. Vol verwondering genoot ik van al dat lieflijke, die mooie kleine klokjes, de overvloed van schoonheid, geschonken door de milde hand van de goddelijke natuur. Op dat ogenblik beleefde ik mij zelf voor het eerst heel bewust: 'Hier mag ik zijn en wat is de wereld mooi!' Ik was een meisje van drie jaar en het was in de maand van mei. Deze herinnering heb ik altijd bewaard als een liefelijke stille bron die ik ook nú nog mag beleven en waaruit ik, vol dankbaarheid, licht, kleur en schoonheid kan beleven en weg mag schenken. PLATO: Schoonheid is zichtbaar geworden liefde.