2015
2015
‘Het is het voortdurende spel met waarheid en fictie dat Wieners proza schraagt.’ – Trouw Letter & Geest
‘In zee gaat niets verloren is een andersoortige familiekroniek, een ‘wensboek’, een groots werk over vervreemding. (…) Een roman (…) met heerlijke anekdotiek, ware het niet dat de achtergrond zo schrijnend is.’ – Tzum
‘Hij [laat] opnieuw verschillende genres meanderend toenadering zoeken tot elkaar, tot die uiteindelijk een voorzichtige alliantie aangaan. Zo wordt dit boek wederom een totaalkroniek, een fundgrube waar de trage lezer bijzonder veel genoegen uit kan puren. (…) De schijnbaar losse, kroniekachtige vorm verhindert elke aandrang om het boek opzij te leggen. (…) Zo vallen anekdotiek, herinneringen en levensgeschiedenissen uiteindelijk als de blokjes van een spelletje Tetris op hun plaats, in een patchworkroman die alweer ontzag afdwingt.’ – ***1/2 Dirk Leyman in De morgen
‘L.H. Wiener schrijft met een licht ironische pen; zijn subtiele humor en typische zelfspot bepalen voor een groot gedeelte het leesplezier.’ – Hebban
‘Wars van sentimenten, vol ingenieuze geestigheden.’ **** – Humo
‘Het zwaartepunt van In zee gaat niets verloren is de solidariteit met verdwenen familieleden. (…) De bijeengesprokkelde informatie [over zijn familie], aangetroffen in archieven, op kerkhoven, bij de notaris en op foto’s, blijft soms zo karig en elliptisch, dat er fictie voor nodig is om er een verhaal van te maken. Zo gaat het bij hem vaker, laat Wiener mooi zien.’ – Sir Edmund, Volkskrant