Marcel Möring in gesprek

Bert Natter | Ze zullen denken dat wij engelen zijn

De laatste mooie dag van het jaar. Op een terras aan een plein midden in de stad zitten een man en een vrouw die elkaar net hebben leren kennen. Met hoge snelheid rijdt een geldwagen in op het winkelende publiek en ramt de gevel van een café even verderop. Een enorme explosie volgt. Als midden op het plein een politiebusje stopt, lijkt het voorbij, maar dan barst de hel pas echt los. Onder een tafeltje wachten de man en de vrouw in elkaars armen op de dood, die niet komt.

In deze overdonderende roman zit Bert Natter de actualiteit op de hielen en weet hij een beeld van onze tijd te geven dat tegelijk onrustbarend en geestig is.

©Merlijn Doomernik

Bert Natter (1968) debuteerde met Begeerte heeft ons aangeraakt, dat werd bekroond met de Selexyz Debuutprijs en de Lucy B. en C.W. van der Hoogtprijs. In 2015 verschenen maar liefst twee romans: Remington, dat de longlist van de Literatuurprijs haalde, en Goldberg, dat op de shortlist van de ECI Literatuurprijs 2016 belandde.
___________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________

Els van Diggele | We haten elkaar meer dan de Joden - tweedracht in de Palestijnse maatschappij

Dit boek gaat over verdeeldheid tussen Palestijnen onderling en niet over Israël en de bezetting van de Palestijnse gebieden. Het handelt over een vraag die doorgaans niet gesteld wordt: waarom zijn Palestijnen soms banger voor elkaar dan voor de Israëliërs? De broederstrijd, een constante in de Palestijnse geschiedenis, blijft verborgen achter de schermen van de wereldpolitiek, terwijl de gewone Palestijn er dagelijks schade van ondervindt. Rechtvaardigt de inmiddels vijftig jaar durende bezetting het negeren van dit drama? Tien jaar na de burgeroorlog tussen Hamas en Fatah lijkt een Palestijnse onafhankelijke staat een gepasseerd station en stevenen de Palestijnen af op hun eigen tweestatenoplossing. Is dat het lot van een volk dat zich kan verheugen in een obsessieve media-aandacht en in de hoogste ngo-dichtheid ter wereld? Els van Diggele bezoekt dissidenten en andere goed geïnformeerde onafhankelijke Palestijnen: mensen met lef, die vrijuit spreken. Ze woonde in Ramallah en maakt ons met beurtelings humor en ernst deelgenoot van haar speurtocht in de Palestijnse gebieden, waar niets is wat het lijkt.

©Koos Breukel

Els van Diggele

Els van Diggele studeerde geschiedenis aan de Universiteit van Leiden en volgde een postdoctorale opleiding journalistiek aan de Erasmus Universiteit. Zij is freelance journalist. Eerder publiceerde ze Een volk dat alleen woont, over de Joodse bevolking van Israël, dat werd vertaald in het Engels en Hongaars. Ze woonde tien jaar, tot 2006, in Jeruzalem, en sprak met alle christelijke leiders die ertoe doen, en met tientallen eenvoudiger gelovigen.
____________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________

Bram Bakker | Gerrit - Een jongensvriendschap

Hommage aan een vriendschap die veel te vroeg eindigde

Eind 2015 overleed Gerrit, de oudste vriend van Bram Bakker, aan de spierziekte ALS. Hij werd slechts 52 jaar. De vriendschap duurde bijna veertig jaar, en was voor beiden van grote betekenis. Hoewel ze na de middelbare school verschillende wegen insloegen bleven ze elkaar zien. ‘Je bent heel bepalend voor me geweest,’ zei Gerrit bij het afscheid, en dat was wederzijds. Om de herinneringen aan deze typische jongensvriendschap ook voor hun beider kinderen vast te leggen besloot Bram tot dit boek. Het gaat over een vriendschap die zijn beslag kreeg in samen sporten, reizen, drinken en nog veel meer, en helemaal offline.

Bram Bakker

Bram Bakker werd op 29 oktober 1963 geboren in Zwolle.

Na zijn eindexamen (1982) ging hij in Amsterdam geneeskunde studeren, waar hij in 1991 zijn artsenbul behaalde. Zijn eerste baan als arts was als behandelaar van transseksuelen in het ziekenhuis van de Vrije Universiteit in Amsterdam. Daarna begon hij de opleiding tot psychiater aan dezelfde universiteit. Hij combineerde deze opleiding met het schrijven van een proefschrift, wat alles bij elkaar zeven jaar in beslag nam. Werkte na zijn registratie als psychiater (1999) een tijd als consultant voor enkele farmaceutische bedrijven.

Promoveerde in februari 2000 op een onderzoek naar de uitkomsten van behandeling van paniekstoornis (‘hyperventilatie’) met pillen of praten (“Psychological and pharmacological treatment in panic disorder”). Werkte als psychiater kortdurend in Leiden, deed onderzoek in de Verenigde Staten (Yale) en werkte van eind 2000 tot begin 2004 op de afdeling psychiatrie (“PAAZ”) van het Sint Lucas Andreas Ziekenhuis in Amsterdam.

Begon in de jaren na zijn promotie steeds meer te schrijven voor niet-professionele tijdschriften en kranten, zoalsPsychologie Magazine, Vrij Nederland en Het Parool. Wel overwegend over onderwerpen die verband houden met de psyche. Schrijft sinds enkele jaren met enige regelmaat boekrecensies in het Maandblad Geestelijke volksgezondheid (MGv), ook over fictief proza.

Begin 2003 baarde hij opzien met Te gek om los te lopen, een zeer kritisch boek over de psychiatrie en de organisatie daarvan. Eind maart 2004 verscheen een tweede boek, Loden last, dat hij schreef met de schrijver/journalist Bram Hulzebos. Het gaat over de ellende die door zelfmoord wordt veroorzaakt.

Momenteel werkt Bakker in deeltijd op de Ursula, het landelijke kennis- en behandelcentrum voor eetstoornissen van de Robert-Fleury Stichting in Leidschendam, heeft een praktijk als vrijgevestigd psychiater in Amsterdam en verhuurt zichzelf op projectbasis als consultant aan diverse opdrachtgevers. Daarnaast interviewt hij regelmatig Nederlandse schrijvers voor publiek en ook topsporters (zie www.boekhandelbloemendaal.nl. Behalve dat hijzelf actief sport is hij lid van de Nederlandse Vereniging van Sport Psychologen (NVSP), en doet in die hoedanigheid mental coaching van topsporters. Hij woont samen en heeft twee zoons, Fimme en Milan, en een dochter, Luna.