Marcel Möring in gesprek met Adriaan van Dis, Frénk van der Linden en Anne Vegter

De Boekenweek is verplaatst naar de zomer; maar we schrijven wel alvast een Voorwoord bij het feest.


Door corona hebben we het literaire programma van Marcel Möring moeten missen. Voor lezers die inmiddels aan livestreaming gewend zijn, en voor allen die er eens voor willen gaan zitten, organiseert boekhandel Donner een online-evenement met Marcel Möring.

Marcel Möring interviewt online vanuit Donner Adriaan van Dis over zijn pas verschenen roman KliFi -Woede in de republiek Nederland, Frénk van der Linden over zijn onlangs verschenen boek En altijd maar verlangen – De liefdesoorlog van mijn ouders en Anne Vegter, onze nieuwe Stadsdichter, over haar laatste bundel Big data.
 

Voor de live stream op zaterdag 6 maart vanuit het theater van Donner kunt u zich hier aanmelden.

meld u hier aan

Het bijwonen van dit evenement is gratis.

Adriaan van Dis

In KliFi van Adriaan van Dis zijn De Oranjes verjaagd, de republiek Nederland likt haar wonden na een orkaan en het volk schikt zich in een president die ontkennen tot kunst heeft verheven. Jákob Hemmelbahn, zoon van Hongaarse vluchtelingen, verbaast zich over de gelatenheid van zijn medeburgers. Geheel tegen zijn aard verzet hij zich en geeft hij een stem aan de slachtoffers van een lokale overstroming. KliFi is een bitter vrolijke vertelling over uit de pas lopen, over onze neiging tot aanpassen en veinzen, en over lastige vriendschappen.

Adriaan van Dis (1946) groeide op in Bergen, te midden van halfzussen en ouders met een Indische (oorlogs)geschiedenis. Van zijn hand zijn: Nathan Sid, Het beloofde land, In Afrika,Indische duinen, Dubbelliefde, Op oorlogspad in Japan, Familieziek, Onder het zink. Un abécédaire de Paris, De wandelaar, Leeftocht, Tikkop uit, Stadsliefde, Ik kom terug,In het buitengebied, Adje is heel druk enMorfine. De boeken van Adriaan van Dis zijn in vele talen vertaald.

Frénk van der Linden

In En altijd maar verlangen blikt meesterinterviewer Frénk van der Linden door middel van brieven aan zijn ouders terug op zijn eigen kinderjaren en de onderlinge relaties binnen het gezin. Het resultaat is een open, eerlijk en herkenbaar portret van een ouder-kindrelatie.

En altijd maar verlangen is een verzameling scènes uit een onmogelijk huwelijk, even innig als indringend beschreven in brieven van een zoon aan zijn overleden vader en moeder. Na een bittere scheiding wisselden zij veertig jaar lang geen woord meer met elkaar. Onderhuids leefde het verlangen voort, tot de dood aan toe.

Frénk van der Linden schetst hoe een bewogen verleden blijft bewegen, en hoe we tot onze laatste zucht in gesprek blijven met onze ouders – of we het willen of niet. Journalist Frénk van der Linden verloor in de afgelopen jaren zowel zijn moeder als zijn vader. Zijn ouders wisselden veertig jaar lang geen woord met elkaar, maar konden zich kort voor het overlijden van Frénks moeder toch met elkaar verzoenen.

‘Pijnlijk mooi; de ontleding van twee karakters, in een scherp en liefdevol familieportret.’ Tommy Wieringa

Frénk van der Linden is een Nederlandse journalist die werkt voor onder meer de De Tijd, Nieuwe Revu, NPS-radio en het NRC Handelsblad. Van der Linden groeide op in Hillegom als zoon van vrachtwagenchauffeur Jan van der Linden en volgde een opleiding aan de School voor Journalistiek in Utrecht.

Anne Vegter

Baby’s en biggen, lange lijnen en open ruimtes: deze nieuwe bundel van de voormalig Dichter des Vaderlands bevat big data! Een explosieve verzameling nullen en enen die het verhaal vertelt van pijn en woede, maar in een vorm die chaos verheldert en uitzichten biedt – ‘ik zeg het niet graag, maar de zee is eerlijk’.
Vegters poëzie wikt, weegt en mikt. Persoonlijke gedichten worden geplaatst tegenover een lange tekst over de Europese reis van de Zuid-Afrikaanse Ingrid Jonker. Taal verbindt het energieke met het angstige, het speelse met het pijnlijk snijdende.

Anne Vegter (1958) is dichter, prozaïst en toneelschrijver. In 1989 debuteerde zij met het kinderboek De dame en de neushoorn, waarvoor ze meteen de Woutertje Pieterseprijs ontving.