Marcel Möring interviewt Elfie Tromp, Philip Huff en Dirk van Weelden

Pietà - De geschiedenis van de mens is de geschiedenis van de emotie
Elfie Tromp

Een stad onder druk.
Een omstreden standbeeld.
En nu?

‘Haar proza knettert, choqueert, verwart en verkent nieuwe terreinen. Ze ontregelt en toch klopt alles. Maar bovenal: het is grappig, visionair en stemt tot nadenken.’ – Adriaan van Dis
‘Een roman over botsende wereldbeelden die getuigt van durf en ambitie: veelkantig als een ideeënroman, spannend als een Netflixserie!’ – Hanna Bervoets

Elfie Tromp (1985) is schrijver, performer en presentator. Het 5CPNB benoemde haar tot zomerdichter van 2020. Underdog, haar tweede roman, werd o.a. genomineerd voor de BNG Literatuurprijs. Ze schrijft columns voor o.a. De Nieuws BV en is regelmatig presentator van Nooit Meer Slapen en gast in VPRO Mondo en M.

Wat je van bloed weet
Philip Huff

Op de openbare basisschool in Blaricum wordt de verteller van Wat je van bloed weet voor het eerst verliefd. Op de hockeyclub in Laren ontmoet hij Cato de Witte, van wie hij weet dat zij het voor hem is. Samen doorlopen ze de middelbare school in Bussum. Intussen woont hij in een groot, vrijstaand huis, met een rieten kap en een grote tuin, samen met zijn ogenschijnlijk welvarende familie. Maar de buren kunnen niets horen.

Wat je van bloed weet is een roman over opgroeien in een gewelddadig gezin, over de wording van kind tot man, en over de liefde – de liefde voor Cato, maar ook voor Alexander, de jongere broer van de verteller en hun zus, Emilie. Het is een roman over machteloosheid in familieverhoudingen en over de vraag of je jezelf ooit uit die verhoudingen kunt bevrijden.

Wat je van bloed weet is Philip Huffs persoonlijkste roman tot nu toe.

Philip Huff (1984) is schrijver en regisseur. Hij schrijft onder meer voor NRC Handelsblad, De Groene Amsterdammer, Hollands Maandblad, The New York Review of Books en The Paris Review. Hij publiceerde de romans Dagen van gras (genomineerd voor de Academica Debutantenprijs), Niemand in de stad (winnaar Dioraphte Prijs, verfilmd door Michiel van Erp) en Boek van de doden (keuze van het jaar 2014 van HUMO), de verhalenbundel Goed om hier te zijn en de essaybundel Het verdriet van anderen.

Het voorbeeld van hun liefde
Dirk van Weelden

Het is vlak na de oorlog, het begin van de wederopbouw. Gerrit en Ank hebben elkaar net leren kennen en schrijven elkaar op ritselend lichtblauw luchtpostpapier. Het voorbeeld van hun liefde neemt de lezer mee in de caleidoscoop aan gevoelens, herinneringen en gedachtes die worden opgeroepen bij het lezen van de honderden brieven tussen twee amper twintigjarigen, die later de ouders van de schrijver zullen worden. Brieven geschreven tussen 1948 en eind 1950, vanaf een schip op de Stille Oceaan, vanuit een kazerne in de tropen. Vanuit een gebombardeerd Rotterdam, vanaf de tafel van een idealistische studente aan de sociale academie.
De verteller maakt er zijn eigen verhaal van en richt zich tot zijn dochter van drieëntwintig, om haar te laten zien waar hij, en dus ook zij, vandaan komt.
Het voorbeeld van hun liefde is een universeel verhaal over hoe we gevormd worden door de omstandigheden, door onze ouders en hun karakters en denkbeelden. Tegelijk is het een hartstochtelijk pleidooi voor lezen en schrijven als innerlijke krachtbron, en als een subtiel instrument om op afstand intiem aanwezig te zijn.

Dirk van Weelden (1957) studeerde filosofie en debuteerde in 1987 samen met Martin Bril met Arbeidsvitaminen. Het ABC van Bril & Van Weelden. In 1989 debuteerde hij solo met Tegenwoordigheid van geest. Later volgden onder meer Mobilhome (Multatuliprijs 1992), Oase, Orville en Van hier naar hier. Hij ontving de Frans Kellendonkprijs in 1999. Recenter volgden meer romans, verhalen en essays, waaronder Een maand in Manhattan (logboek) en de roman Het laatste jaar. Sinds 1999 is Van Weelden redacteur van De Gids.