De muziek op Nicht mehr hier van Dietrich Bux¬tehude, Johann Sebastian Bach en diens vaders neef Johann Christoph Bach biedt zachtmoedige troost en stof tot nadenken, meent Engeltjes. Maar evenzeer andere vergezichten, zegt bariton Andreas Wolf. 'Ik kan me vinden in het geloof van deze componisten dat de dood de broeder van de slaap is en dat we in een andere wereld weer zullen ontwaken. De geboorte vormt in mijn ogen een poort, de dood eveneens. Sterker nog: elke dag is een poort, een doorgang aar iets anders.Wolf en Engeltjes ontmoetten elkaar voor het eerst op het Parijse station Saint Lazare: twee twin -tigers door dirigent William Christie uitverkoren voor zijn talentenschool Le Jardin des Voix. Beiden groei¬den als kind muzikaal op in een jongenskoor - de één in Nederland, de ander in Duitsland - waarin ze zich met volle overgave op het werk van Bach stortten. 'Wanneer we een Bach-motet zongen', zegt Wolf, 'bekroop me altijd het gevoel dat ik deel was van iets wat tijd en ruimt verstijgt.'