di 10 december 2019
Choc Addict – 150 recepten vol verleiding
door Leon van Vliet | Afdeling Aanbiedingen & Ramsj
En toen was het weer maandag. Tijd om naar het werk te gaan. De bus die me naar Rotterdam zou brengen was mooi op tijd en dat was maar goed ook want het was Oudhollands stinkweer. In de bus was het vol maar ik kon toch een vrije stoel bemachtigen. Om me heen zat een gevarieerd gezelschap van studenten, zakenlui en een handvol senioren. En allemaal verslaafd. Aan hun mobieltje.
Tegendraads als ik ben pak ik een boek uit mijn tas. Stephen King. Leest als een tierelier. Maar in deze bus ben ik de enige die daadwerkelijk een boek zal lezen. En als ik straks in een metro stap om in het centrum te komen is het al niet anders. Bah! Wat een vervelend straatbeeld is dat toch. Voor mij zit een vrouw met in haar worstvormige knuisten een witte Iphone in een zachtroze hoes met een geestig design van dwarrelende vlindertjes. Misschien leest ze digitaal een krant zodat ik niet de enige ben die aan het lezen is? Maar de hoop vervliegt meteen als ik haar bezig zie met een idioot fruitspel. Naast mij zit een studentje die ook druk in de weer is met zijn mobiel. Hij deelt hartjes uit aan foto’s van mooie meisjes die hij al scrollend tegenkomt. Het lijkt wel aangenomen werk want hij werkt een hele lijst af met prachtige schoonheden. Ik vraag me af wat diezelfde schoonheden vinden van zijn tamelijk pokdalige hoofd? En dan de andere forenzen. Sommigen luisteren via oortjes naar muziek. Er zijn er meer die de tijd doden met het al eerder genoemde fruitspelletje. Anderen sturen berichtjes heen en weer en er zijn ook passagiers die hun mobieltje vasthouden en als een zombie voor zich uitstaren. Zij wachten totdat hun favoriete speeltje weer een irritant piepertje produceert zodat er weer een reden is om er op te kijken. Hooked en verslaafd. Niets meer aan te doen. Het is net als chocola.
En uitgeverij Lannoo zou uitgeverij Lannoo niet zijn als ze juist nu op de proppen kwamen met het prestigieuze boek: Choc Addict – 150 recepten vol verleiding. En dan ook nog eens vlak voor de feestdagen. Het moet niet gekker worden. Ik ben een azijnpisser maar dit boek ziet er echt wel heel goed uit. Groot formaat, mooi en luxe gebonden, zeer betaalbaar. Niks mis mee. Choc Addict is onderverdeeld in 3 hoofdstukken. Allereerst een inleiding geschreven door een voedingsdeskundige waarin alle vragen over chocolade worden beantwoord: wat zijn de energiewaarden, wat staat er op de verpakking van de chocoladerepen, hoe kiest men de juiste chocolade voor welk gerecht, etc. Daarna een overzicht van 20 recepten en basistechnieken om al uw gerechten tot een succes te maken: hoe je chocolade moet smelten, een taart moet glazuren, chocoladekrullen moet maken en nog veel meer. Het lijkt mij niks, maar als je je de takken verveeld tijdens de feestdagen en je bent die kneuterige kerstkaarten zat, of dat kleuren voor volwassenen, is het misschien wel geinig om een tijdje chocola te smelten. Wat geeft het. Het meurt vast veel minder dan kaarsen smelten in een pannetje. Mocht je daarna helemaal de smaak te pakken hebben dan gaat het boek pas echt los met 130 recepten vol chocolade. Wat dacht u van recepten voor het maken van allerlei taarten, drankjes, koekjes, bonbons, witte chocolade tovercake met mango (je kunt ook overdrijven), gevlekte cake met fondant, chocolade cheesecake met kokosnoot, choco-cookies, chocolade-sinaasappelcakejes, dubbele chocolademuffins, rijstpudding, witte chocolademousse (niet voor de poes!), en zelfs een choco-kastanjetaart? En dan is dit nog maar een wilde graai uit de schatkist. Als ik het boek opendoe op bladzijde 354 zie ik zelfs een gesouffleerde quinoataart met melkchocolade en hibiscus. Hmmmm. Hibiscus. En wat dacht je van quinoa? Ik sta er mee op en ik ga er mee naar bed.
Dinsdag. Ik stond in de stromende regen op de bus te wachten maar vandaag had hij drie minuten vertraging. In de bus zelf was het een stuk drukker dan een dag eerder want alle stoelen waren bezet. Ik liep naar het midden van de bus waar ik kon staan en waar ik een goed overzicht had over de rest van mijn medepassagiers. De dame van gisteren zat nog steeds haar fruitspel te spelen. De student zat er vlakbij. Op zijn smartphone deelde hij geen hartjes meer uit vandaag (de vriendinnetjes had hij waarschijnlijk voorgoed verjaagd) maar in plaats daarvan had hij oortjes in en luisterde geconcentreerd naar iets afschuwelijks. Ik kon alleen maar de lage tonen horen maar volgens mij was het een kruising tussen een hardcore trance-mix van Afrojack en een Tibetaanse Dodenmars. Alle andere reizigers deden het niet veel beter en ik was er al weer helemaal klaar mee. Het was tijd voor mijn verslaving. Boeken. Ik ritste mijn tas open en omdat ik het boek van Stephen King uit had haalde ik de nieuwste van David Baldacci tevoorschijn. Dat is net chocola. Veel te lekker!