De Bucketlist voor natuurliefhebbers
9789463593045 | Nederlands | Hardback / gebonden | 2019
ma 24 februari 2020
De bucketlist voor natuurliefhebbers
door Leon van Vliet | Afdeling Aanbiedingen & Ramsj
Leon reist na een niet geheel pijnloos tandartsbezoek met de tram naar Donner en leest een boek om de pijn te verzachten...
Ik was in Barendrecht. In de striemende regen stond ik weg te tochten op het Middeldijkerplein in Carnisselande waar tramlijn 25 me naar het centrum van Rotterdam zou brengen. Ik had net een akelig bezoek gebracht aan een tandartscollectief dat iederéén een gaaf gebit belooft en als bonus een lach op je gezicht. Maar voor mij was die vlieger niet opgegaan. Mijn tanden en kiezen waren een uur lang gemarteld door een klein vilein kreng. De Spaanse Inquisitie was er niets bij.
Terwijl in de verte het trammetje aan kwam sukkelen voelde ik voorzichtig aan mijn gebit of al mijn ivoor nog wel een beetje vastzat. Tollend op mijn benen struikelde ik de vrijwel lege tram in en zocht een plekje bij het raam. De pijn in mijn bakkes was heel irritant en ik haalde een boek uit mijn tas ter afleiding: “De Bucketlist voor natuurliefhebbers”. Een boek met 1000 locaties & avonturen voor de wereldreiziger. Ik had eigenlijk helemaal geen trek in dit boek. Een lekkere pijnstiller zou beter zijn. De tram gleed ondertussen de Avenue Carnisse door en stak daarna de A15 over richting het Vrijenburgerbos, maar het interesseerde me geen hol want mijn tanden galmden het Avé Maria in mijn mond en een pijnstiller had ik niet bij me.
Ik bladerde wat door het boek en mijn oog viel op een stukje tekst op bladzijde 62.Tip 130: bewonder het paringsritueel van zeepaardjes in Parque Nacional Islas Marietas in Mexico. Je moet toch wel helemaal gestoord zijn om pakweg 15 uur in een vliegtuig te zitten om naar een paar copulerende zeepaarden te loeren? Maar je bent wereldreiziger of niet. Tijd voor een nieuwe tip. Het boek weer open, nu op bladzijde 211. Tip 501 ergens in Egypte: bekijk een opgeblazen kogelvis. Waarom zou ik daarvoor helemaal naar Egypte voor moeten afreizen? De tram worstelde zich op dat moment al door de Beijerlandselaan waar ik diverse opgeblazen kogelvissen gewoon op straat zag lopen. Met een Feyenoordshirt aan! Gek genoeg was ik nu even pijnvrij en dat kwam door de levendige malligheid die zich in de Beijerlandselaan voltrok. Wat een koddige winkels zijn daar toch. De tram glipte bijvoorbeeld langs Madrid visspecialiteiten. Lekker hoor! Versgebakken vis uit de beroemde vissershaven van Madrid (?). Daarna jengelde de tram langs de Mediamarkt en sloeg links af op de Laan op Zuid richting de Lodewijk Pincoffsweg waar ik rechts van mij de enorme Essalam Moskee zag. Een jongetje vroeg aan zijn moeder of er nu net als bij de Efteling een man op een kleedje naar buiten zou komen en de tulpen uit de grond gingen groeien wat ik niet eens een onlogische vraag vond.
Met meer enthousiasme dan ooit deed ik het Bucketlistboek weer open. Met 1000 locaties zal er toch wel ééntje een beetje in de buurt komen van wat ik interessant vind? Oh nee. Toch niet. Bladzijde 226 tip 540: word verliefd op een mandril in het Lope National Park in Gabon. Nee dank u! Ik ben al getrouwd en toevallig nog gelukkig ook. Bladzijde 85 tip 185: Hoor een roodbuikchachalaca op Trinidad en Tobago. Wie wil dat niet? Het is weer eens wat anders dan Frans Bauer. Bladzijde 141 tip 332: bekijk een harige krab in Chili op Paaseiland. Tuurlijk. Lijkt me enig zo’n vies harig beest. Zo krijg ik ook wel een boek vol met 1000 locaties & avonturen voor de wereldreiziger.
Ik was nu bijna aan het einde van mijn reis naar Donner. De tram rolde soepel over de Erasmusbrug richting Leuvehaven en Beurs en mijn gehavende smoelwerk smeekte wederom om een zalige verdoving. Ik was tot de conclusie gekomen dat ik helemaal geen wereldreiziger ben en al helemaal niet wil worden. Ik ben in feite al tevreden met een fijn natuurhuisje op de Veluwe zonder zwembad met gillende kinderen. Ik hoef geen exotische dieren te zien. Een leip konijn of een suffe duif vind ik ook best. Ieder z’n ding. En dat geldt ook voor dit boek. Het is zonder meer mooi uitgegeven en de tips die er in staan zijn op z’n minst origineel te noemen. En er zijn natuurlijk groene kwibussen met een tik voor alles wat groeit en bloeit die denken dat ze de hele wereld wel hebben gezien. Totdat ze dit boek onder ogen zullen krijgen. Een full colour boek, dik 400 bladzijden, mooi gebonden, fair geprijsd. Het riekt naar een boek dat er om vraagt om cadeau te doen. En voor wie minder heeft met exotische beestjes en plantjes is er uit dezelfde reeks een Bucketlist boek met minder flora en fauna en meer beton. Dat is wel zo overzichtelijk. Eénmaal bij Donner kreeg ik van een kennis een stevige pijnstiller. Had zijn vriendin nog over van haar bevalling. Sloeg in als een granaat maar ik had ’s nachts wel ineens trek in een rauwe haring met uitjes. En ik hou niet eens van vis!