Vuurpijlen vangen
door Maritza Dubravac | Afdeling Literatuur & Poëzie
k ben niet zo’n grote lezer van korte verhalen, voornamelijk omdat het vaak een tijd duurt voordat ik echt in een verhaal zit. Negen van de tien keer betekent dit in het geval van een kort verhaal dat ik pas als het is afgelopen echt meegevoerd word. Toch was ik erg benieuwd naar Vuurpijlen vangen, het debuut van de Duitse actrice Karen Köhler dat in Duitsland een bestseller werd en in de prijzen viel.
In negen verhalen beschrijft Köhler de levens van uiteenlopende personages. Eén ding hebben ze gemeen: het zijn allemaal vrouwen en ze zijn kampioenen in overleven. ‘Il Comandante,’ het openingsverhaal, gaat bijvoorbeeld over een vrouw die in het ziekenhuis ligt omdat ze kanker heeft. Vanwege haar ziekte loopt de relatie met haar vriend nogal stroef, iets waar ze het – logischerwijs – moeilijk mee heeft. Dan wordt ze vrienden met een 72-jarige man die in Cuba geboren is en zichzelf ‘Il Comandante’ noemt. Ze hebben het verre van makkelijk, maar toch zorgen ze voor verlichting in elkaars leven.
Hoewel Köhler heftige thema’s in haar verhalen verwerkt, wordt het nergens neerslachtig. Haar verhalen lezen elk als kleine, complete romans die de kracht hebben om je vanaf het begin mee te sleuren. Wat de bundel extra leuk maakt is dat alle verhalen indirect met elkaar verbonden zijn. Ik ga niet verklappen hoe, maar als je een oplettende lezer bent, zal dit je zeker niet ontgaan.
Kortom: lees dit boek! Vuurpijlen vangen is een ijzersterk debuut met prachtige verhalen en personages. Verhalen die je laten lachen, verbazen en soms laten huilen. Mocht je geen groot lezer van korte verhalen zijn, doe dan eens gek en laat je gewoon verleiden, mij bracht het in ieder geval veel goeds.