Het kind

Als twaalfjarige werd Christine Lavant in de oogkliniek in Klagenfurt opgenomen – de ervaringen daar inspireerden haar later tot de novelle Das Kind. Ze was er zo slecht aan toe dat de arts tot een riskante röntgenbestraling besloot. Die genas wel de longtuberculose en de wonden van de scrofulose, maar veroorzaakte verbrandingen aan hals en gezicht, die jarenlang niet heelden en lelijke littekens achterlieten; ook had de behandeling gehoorschade en zenuwpijnen tot gevolg. Zelf zei ze over die tijd: ‘Mijn ogen in het verband, mijn hals, mijn oren – daarmee was bijna de hele buitenwereld voor mij afgesloten.’

Christine Lavant over haar schrijverschap:

Zolang ik schrijf ben ik gelukkig, al gaat het vaak met zulke grote problemen gepaard dat slechts weinigen zich daarvan een voorstelling kunnen maken. Maar schrijven is gewoon het enige wat ik heb. Ik lach en ik huil daarin, ik aanbid en ik bespot. Het is mijn pijnlijke plek en tegelijk mijn genezende zalf.

Dat zal iedere lezer van Het kind direct voelen!