The Doors

De muziek van The Doors was de soundtrack van de Summer of Love, en Jim Morrison was de spreekbuis van een mondige, politiek bewuste generatie jongeren met een ideaal: We want the world and we want it… NOW! De boodschap was luid en duidelijk, en The Doors kregen daadwerkelijk de wereld. Totdat Jim Morrison, pas 27 jaar, in Parijs onder mysterieuze omstandigheden overleed, en Ray Manzarek, Robby Krieger en John Densmore met z’n drieën verder moesten. Hoe komt een grote rockband het gemis van een zo onvervangbare zanger als Jim Morrison te boven? Niet dus. Na twee albums zonder Mr. Mojo Risin’ gingen The Doors uit elkaar, om daarna slechts zeer sporadisch de koppen bijeen te steken voor een reünie. In 2002 zou de band voor langere tijd uit de as verrijzen, maar de jarenlange vete tussen Manzarek en Densmore blijkt een te groot obstakel. Met een andere drummer, een bassist en zanger Ian Astbury (The Cult) gaan The Doors de nieuwe eeuw in. Weer ligt de wereld aan hun voeten. Totdat Densmore besluit dat de nieuwe versie van de band niet de naam The Doors mag dragen. De carrière van de band dreigt ijzig en kil te eindigen. Pas als Manzarek doodziek is en niet lang meer te leven heeft, zijn The Doors in staat om oude geschillen bij te leggen. Voor gezamenlijk musiceren is het dan al te laat. In deze biografie wordt het complete verhaal van The Doors verteld, dat ruim vijftig jaar omvat. De gloriejaren van The Doors (1965-1971) zullen voor veel fans bekend terrein zijn, maar de lange periode daarna is minstens zo boeiend. Centraal in deze biografie staat de ontwikkeling van The Doors in de jaren met Jim Morrison, én het feit dat de band c.q. het merk The Doors na Morrisons dood dankzij slimme marketing en het zorgvuldig koesteren van het imago van hun in de dood alsmaar legendarischer wordende zanger kon uitgroeien tot een van de allergrootste rockbands uit de jaren zestig. Vanaf zijn vijftiende verzamelde en bestudeerde Fred Baggen (1967) meer dan twintig jaar lang op maniakale wijze alles van The Doors. Ten slotte stierf de uit de hand gelopen hobby een stille dood maar de feitenkennis ging niet verloren, en tijdens het schrijven van dit boek herleefde de passie. Het resultaat mag even grondig als persoonlijk heten, en is een van de weinige boeken over The Doors in de Nederlandse taal én met aandacht voor hun gehele, indrukwekkende carrière.