Los Baños de Calderón, een slaperig gehucht in de heuvels boven Málaga: het ideale decor voor een film. Een Deense barman doet zich voor als regisseur. Hij verovert de harten van de dorpelingen, met name dat van de Nederlandse Lydia. Zij assisteert hem tijdens het filmen. Als de geniale bedrieger met de noorderzon is vertrokken, is niet alleen Lydia, maar het hele dorp veranderd. 'Vonne van der Meer schreef een pijnlijke en mooie roman over illusies: als ik een filmer was, zou ik er een film van maken.' - Kees 't Hart, GROENE AMSTERDAMMER Vonne van der Meer heeft een rijk oeuvre weten te scheppen van romans, verhalenbundels en novelles. Als geen ander weet zij van haar personages mensen van vlees en bloed te maken. Met Eilandgasten brak Vonne van der Meer in 1999 definitief door naar een groot publiek. Haar boeken kunnen rekenen op veel belangstelling van de pers en ze heeft een grote schare trouwe fans. In februari 2011 verscheen haar nieuwe roman De vrouw met de sleutel.

'Vonne van der Meer koos een citaat van Henri Bergson als motto voor deze intrigerende vertelling: "Het oog ziet alleen wat de geest bereid is te begrijpen." Wat dat betreft geeft zij met Take 7 ook een maatschappelijk signaal: tégen het cynisme, vóór de inspiratie.' – Wim Vogel, GPD-bladen

'Een pijnlijke en mooie roman over illusies.' – Kees 't Hart in De Groene Amsterdammer

'Met veel gevoel laat ze het grote drama van het vervallen dorp zien (…) Zij is erg goed op dreef in het neerzetten van het ongemak dat vooraf gaat aan de verlossing.' – Arjen Fortuin in NRC Handelsblad

Vonne van der Meer werd in 1952 in Eindhoven geboren. Ze was het jongste kind in een gezin van drie. Haar moeder was een fanatieke lezer die haar kinderen veel en graag voorlas. De familie verhuisde naar Laren, waar Van der Meer na de lagere school de MMS bezocht. Omdat ze zich bij de lessen Nederlands onderscheidde bij het opstelschrijven mocht Van der Meer bij haar eindexamen verhalen inleveren. Na haar eindexamen ging ze een jaar naar een high school in de Verenigde Staten, waar haar liefde voor het toneel werd aangewakkerd door de acteerlessen die ze volgde.

Twee jaar later werd ze toegelaten tot de regieafdeling van de Amsterdamse Theaterschool. Tijdens deze opleiding bleef ze eigen werk schrijven: verhalen, toneel, schetsen. Al snel werd ze de belangrijkste tekstleverancier van haar klas: "Als er voor Koninginnedag een straattheaterstuk gemaakt moest worden, bewerkte ik in één nacht een sprookje. Als twee medeleerlingen een stuk zochten om samen aan te werken, maar niks konden vinden dat bij hun leeftijd en mogelijkheden paste, schreef ik het. Daar ontdekte ik ook dat het niet verstandig is je eigen werk te regisseren. De afstand ontbreekt dan. Als een scène niet meteen lukt, ben je geneigd meteen te gaan herschrijven, in plaats van de acteurs een andere opdracht te geven.”

In 1976 werd Van der Meers monoloog 'De behandeling' door toneelgroep Centrum op het repertoire genomen. In 1978 sloot ze haar toneelopleiding af en werd regieassistent van Franz Marijnen bij het RO-theater. Al snel regisseerde ze zelf stukken van Goethe, Osborne, Frisch en een bewerking van Plato's Symposium. Daarna regisseerde ze een kleine tien jaar bij uiteenlopende gezelschappen als Baal, Centrum, De Haagse Comedie en het RO-theater. Bij het laatste gezelschap ging in 1996 ook haar toneelstuk Weiger nooit een dans in première.

Van der Meers verzamelde verhalen uit Hollands Maandblad werden in 1987 gebundeld in haar debuut 'Het limonadegevoel', dat prompt bekroond werd met de Geertjan Lubberhuizenprijs. Daarna publiceerde ze gedurende meer dan 25 jaar en met grote regelmaat romans, verhalenbundels en novellen. De doorbraak naar het grote publiek kwam in 1999 met 'Eilandgasten', een roman-in-verhalen waarin we de tijdelijke bewoners van huize Duinroos leren kennen en de verhalen achter de berichten in het gastenboek.

Met haar werk heeft Van der Meer zowel in binnen- als buitenland een groot lezerspubliek bereikt. In september 2013 is 'Het smalle pad van de liefde' verschenen, een roman over een onmogelijke liefde die de weg vrijmaakt naar een ander verlangen. In het najaar van 2014 was zij twee maanden gastschrijver in Brussel, met een lesopdracht (proza schrijven) aan het Rits. In oktober 2015 verscheen 'Winter in Gloster Huis'. Haar nieuwe roman 'Naar Lillehammer' verscheen februari 2021.

(Foto: Annaleen Louwes)