Resultaten voor auteurs:'jozef rulof'

1. Jozef Rulof

Een blik in het hiernamaals

Een Blik in het Hiernamaals De trilogie Een Blik in het Hiernamaals is de eerste boektitel van Jozef Rulof en als zodanig een uitstekende kennismaking met zijn schrijvend mediumschap. De trilogie is gebouwd rondom het basisbeginsel voor de verruiming van ons geestelijk bewustzijn: Er is leven na de dood. In het voorwoord van de eerste druk schreef Jozef Rulof: De uitgave van dit boek heeft tot doel de mensheid de overtuiging te schenken van haar in hogere bestaansvorm voortleven na de lichamelijke dood. Dus niet alleen leven na de dood maar heel concreet bewust voortleven van de menselijke persoonlijkheid als geest. De geest is hierbij geen vaag concept of een bijprodukt van de hersenen, zoals de aardse wetenschap haar omschrijft. De geest treedt in deze boeken naar voren als een menselijke persoonlijkheid, die zich bij het sterven losmaakt van het aardse lichaam en als geest verder leeft. Die geest heeft ook een lichaam, een astraal of geesteslichaam, dat er in beginsel net zo uitziet als het aardse lichaam omdat het vorm is gegeven door dezelfde geestelijke persoonlijkheid. De aard en opbouw van dit astrale lichaam wordt uitvoerig beschreven in deze boeken. De trilogie maakt duidelijk dat de geesten zich zowel in de hemelse sferen bevinden als hier op aarde. Zij zijn voor de meeste mensen niet zichtbaar, omdat zij geen fysiek lichaam meer hebben. Jozef Rulof echter kon ze reeds als klein kind waarnemen en met hen praten. Door zijn hoge mate van helderziendheid en helderhorendheid en zijn rein gevoelsleven kon hij ontwikkeld worden tot een zuiver medium voor de geesten om zich op aarde kenbaar te maken. Jozef wordt in deze boeken André genoemd. Het eerste deel van deze trilogie beschrijft op welke wonderlijke wijze André de geest Alcar leert kennen. In eerste instantie wil André niets weten van geesten of spiritisme, maar Alcar zoekt zelf contact met André omdat Alcar aan de mensheid zijn wijsheid en liefde wil geven. Het boek bevat honderden bewijzen die Alcar aan André geeft om aan te tonen dat de geest werkelijk voortleeft na de lichamelijke dood. Alcar laat zien dat hij en zijn broeders en zusters al hun menselijke gevoelens en vermogens behouden hebben. Om dit ook voor andere mensen duidelijk te maken vraagt Alcar aan verschillende geesten om opnieuw op aarde te schilderen door gebruik te maken van het lichaam van André. André zelf bezit geen tekentalent, maar de geestelijke schilders scheppen machtige kunstwerken die getuigen van hun hoge bekwaamheden. André ontvangt deze werken in een toestand van trance. Het schilderen wordt tevens gebruikt om deze trance te verdiepen. Na jaren van ontwikkeling is André tijdens deze trance in staat om als geest uit zijn lichaam te treden. Hierdoor kan hij met eigen geestelijke ogen controleren wat Alcar hem verteld heeft over de geestelijke werelden. Alcar en André maken samen honderden astrale reizen naar de sferen van licht en duisternis. Alcar neemt André mee naar de hoogste hemelen, om aan de mensheid een algeheel overzicht te geven welk geluk de mens te wachten staat na zijn aards sterven. André ziet in de kindersfeer zelfs zijn eigen doodgeboren kind terug en kan hierdoor zijn vrouw steunen door haar te vertellen hoe hun kind daar leeft in een hemels geluk, en hoe ze liefdevol wordt opgevangen door geestelijke moeders. Alcar laat André zien hoe de mens als geestelijke persoonlijkheid verder bouwt aan kunst en wetenschap, om die vervolgens op aarde te brengen. Vele geesten van het licht zijn voortdurend bezig om de aardse wetenschapper en medicus te inspireren om de vreselijke ziekten die er op aarde zijn, te genezen. Alcar voert André ook naar de zeven sferen van duisternis, waar de duistere geesten hun astrale woonplaats hebben gevonden. André wordt in deze donkere gebieden aangevallen door duistere entiteiten die hem willen overheersen. Alcar redt hem uit hun klauwen, maar André heeft hierdoor geleerd hoe werkelijk de astrale krachten zijn. Tenslotte maken Alcar en André in de geest ook vele reizen op aarde waar ze, onzichtbaar voor anderen, het leven van de mens volgen. André merkt tot zijn grote verbazing dat de aardse mens meestal niet alleen is, maar omgeven door geesten. De geesten van het licht helpen elk mens die hiervoor openstaat, terwijl de duistere geesten de aardse mensen proberen te beïnvloeden om hun duistere hartstochten te volgen. André kan duidelijk zien hoe de mens op aarde zelf bepaalt welke geestelijke invloed hij aantrekt. Mensen die liefde geven aan alles wat leeft worden geholpen door lichtgeesten om zodoende het geestelijk niveau van de mensheid te verhogen. Mensen met duistere innerlijke gevoelens trekken hun soortgenoten uit de astrale gebieden aan, die eveneens elkaar versterken. André ziet tijdens zijn uittredingen zaken die nog nooit door mensenogen zijn aanschouwd. Zo ziet hij wat er gebeurt met de geest van een musicus die op aarde gecremeerd wordt. André is getuige van het ondraaglijke lijden wat deze geest doormaakt, wat André overtuigt van de verschrikkelijke gevolgen van de geestelijke onwetendheid van de mensheid. Daarom stelt hij vanaf dat moment zijn leven en lichaam beschikbaar aan Alcar om die geestelijke wetenschap op aarde te brengen. Deze boeken geven geestelijke kennis van zaken om beslissingen over leven en dood te kunnen nemen. Een Blik in het Hiernamaals verbindt ons aardse bestaan met het leven na de dood en toont hoe we geestelijk kunnen evolueren door het geven van liefde.

1. Jozef Rulof

Tussen leven en dood

Tussen Leven en Dood Tussen Leven en Dood is de zesde titel in de reeks die Jozef Rulof mediamiek ontvangen heeft. Het boek is een meeslepende roman over het tempelleven van de priesters in het Oude Egypte. Het historische waar gebeurde verhaal speelt zich af in de tempel van Isis, ongeveer 4000 jaar geleden. Door het boek leren we Dectar kennen als priester in deze tempel. Dit tempelleven is één van de belangrijke vorige levens van Jozef Rulof. In dat leven leerde hij de magische krachten kennen en overwinnen, en legde zo de basis voor zijn latere mediumschap. Vóór het leven van Jozef Rulof waren deze krachten naar zijn onderbewustzijn gezonken, maar Alcar de geestelijke leider van Jozef gebruikte die krachten uit het onderbewustzijn om het mediumschap op te bouwen. Door zijn tempellevens kon Jozef een hoogte in het mediumschap bereiken die zelden op aarde is voorgekomen. Tussen Leven en Dood geeft ons een indringend beeld van de macht van de Oud-Egyptische tempels. De priesters legden zich leven na leven toe op het overheersen van hun lichaam en hun denken, zodat zij tijdens hun meditaties door niets meer werden gestoord. Het boek beschrijft hun lessen in concentratie, en de bikkelharde proeven die zij moesten afleggen om aanvaard te worden als priester. Het boek onthult hun kennis over leven en dood, met inbegrip van een diepgaande analyse van het sterven, de dood als persoonlijkheid, de slaap als toegang tot het astrale leven, genezingen door concentratie, en een metafysische studie van het karakter. Alle priesters stonden onder de strenge controle van de hogepriesters. Hun macht was onbeperkt. Zij controleerden door hun vlijmscherpe concentratie niet alleen alle gedragingen van de priesters, maar zelfs hun gedachten. Als een priester één gedachte ontwikkelde die niet volgens de regels van de tempel opgebouwd was, werd hij hiervoor pijnlijk gestraft. Herhaalde zich deze gedachten, dan werd hij gedood. In deze hel van macht en koude concentratie wordt in het boek één priester gevolgd, Venry. Deze priester was een natuurtalent met een zeldzame hoogte van aangeboren helderziendheid en concentratievermogen. Venry voelde dat de tempel ontdaan was van elk gevoel van liefde, en hij zocht naar een weg om de tempel weer naar het licht te brengen. In de tempel leert hij ook zijn tweelingziel kennen, wat zijn hogere gevoelens van liefde en harmonie nog versterkte. Al deze gevoelens brachten hem, tezamen met zijn leermeester Dectar, in een strijd op leven en dood met de opperste hogepriester Iseués. Deze strijd werd op het hoogste niveau gevoerd, tot aan het hof van de farao. Tijdens de tempelzittingen trad Venry uit zijn lichaam en ontving hij van de Godin van Isis astrale en kosmische wijsheid, die in Tussen Leven en Dood is opgetekend. De boeken die Jozef Rulof nu ontvangen heeft, zijn in feite een voortzetting van deze kennis. Toen konden de meesters niet verder gaan, omdat de priesters zichzelf wilden beleven en de magische krachten in eigen handen wilden houden. Uiteindelijk vielen de tempels in handen van de zwarte magie. Enkele priesters bleven hun hogere idealen trouw en versluierden de kennis, opdat die niet in handen zou vallen van oningewijden. In de huidige tijd is die versluiering niet meer nodig. Nu kan de hoogste wijsheid op aarde worden gebracht, omdat de mensheid voor de geestelijke ontwaking staat en geestelijke kennis kan aanwenden om zich naar het licht te stuwen. Nu liggen de boeken open voor elke geïnteresseerde.

1. Jozef Rulof

Zij die terugkeerden uit de dood

Zij die terugkeerden uit de dood De tweede titel van Jozef Rulof, Zij die terugkeerden uit de dood is eveneens een uitstekende kennismaking met zijn reeks boeken. Jozef werkte geruime tijd als genezend medium. Onder leiding van zijn geestelijke leider Alcar genas hij vele mensen. Andere mensen die bijna aan het eind van hun aardse leven waren, kon hij door zijn genezende uitstraling helpen in hun laatste dagen op aarde. Dikwijls kon hij door zijn helderziendheid contact houden met deze mensen tijdens en ook na hun sterven op aarde. In dit boek lezen we hoe drie van zijn patiënten na hun dood terugkeren naar Jozef om hem en de mensheid te vertellen over hun ervaringen. De eerste patiënt heeft tijdens zijn leven een onvoorwaardelijke liefde gegeven aan alle mensen die zich tot hem richtten. Zijn sterven verloopt heel rustig en ingetogen, omdat hij als geestelijke persoonlijkheid zich tijdens zijn leven al heeft losgemaakt van aardse gevoelens. We kunnen lezen op welke wijze zijn geest zich tijdens het sterven losmaakt van zijn aardse lichaam, en hoe hij gehaald wordt door zijn overleden zoon. Een liefde die over de dood heen zielen met elkaar verbindt. In het tweede deel vertelt Jeanne hoe zij tijdens haar sterven veel last heeft van de droefheid van haar zuster die voor haar zorgt. Haar zuster wil Jeanne voor het aardse leven behouden, en Jeanne ervaart dit als weerstand die het moeilijk maakt voor haar om van het aardse bestaan afscheid te nemen. Het derde deel draagt als ondertitel: De terugkeer van iemand die spotte met hetgeen hij niet begreep. Die iemand is Gerhard, een kennis van Jozef Rulof. Gerhard spot met het idee dat er een geestelijke wereld zou bestaan. Zijn motto luidt: dood is dood en de doden moet je laten rusten. Jozef kan hem niet overtuigen dat de doden zelf tot hem zijn gekomen om de mensheid van hun hemels leven te overtuigen. Gerhard sluit zich volkomen af voor deze geestelijke wetenschap. Na zijn dood komt Gerhard terecht in een astrale sfeer, die door zijn afgeslotenheid vorm heeft gekregen. Hij vindt zichzelf opgesloten in een soort van astrale bunker waar hij niet uit kan totdat hij zich innerlijk opent voor de geestelijke waarheid van een voortleven na de dood. Hij moet tot zijn wanhoop ervaren dat de astrale sfeer een perfecte spiegel betekent van zijn innerlijke gevoelens. Na zijn terugkeer uit de dood vertelt hij aan Jozef over zijn verschrikkelijke strijd op leven en dood om zijn ongeloof, zijn spot en zijn afgeslotenheid af te leggen. Hij schreeuwt de lezer toe om al tijdens het aardse leven aan het geestelijke voelen en denken te beginnen, om niet in eenzelfde ellende als hij te verzeilen. Door het beschrijven van zijn strijd geeft hij ons een diep inzicht in hoe we onze lagere karaktereigenschappen kunnen afleggen en ons kunnen openen voor het licht van onze eigen geestelijke evolutie. Zij die terugkeerden uit de dood gaat verder waar de bijnadoodervaringen eindigen. Het boek biedt het vervolg op de ervaringen van miljoenen mensen over de hele wereld die reeds een glimp van een geestelijk voortbestaan mochten ervaren.

1. Jozef Rulof

Ceux qui sont revenus de la mort

1. Jozef Rulof

Le Cycle de l’Âme

1. Jozef Rulof

Door de Grebbelinie naar het eeuwige leven

Door de Grebbelinie naar het eeuwige leven Ook dit boek heeft Jozef Rulof mediamiek ontvangen. Hij schrijft in het voorwoord: De intelligentie, die het mij doorgaf, werd door mijn leider Alcar tot mij gebracht. Deze stond hem toe over zijn leven, over zijn sterven op het slagveld tijdens de meidagen van 1940 en over zijn binnentreden in de geestelijke wereld te vertellen. Moge ook dit boek helpen u van uw eeuwig leven te overtuigen. De geestelijke schrijver die in zijn aardse leven Theo heette, is als soldaat gesneuveld in de loopgraven van de Grebbelinie in de Tweede Wereldoorlog. In het boek onderzoekt de schrijver de redenen die mensen aanvoeren om oorlog te voeren. Het Gij zult niet doden van Mozes wordt in het licht van de geestelijke wetenschap gehouden en tegenover de wettige zelfverdediging afgewogen. Zijn er situaties waarin je mag doden? Zijn er rechtvaardigheidsgronden te vinden om die kogel af te vuren? Moet je alles laten gebeuren, of mag je terugvechten? Is een gewapend optreden geestelijk geoorloofd? Moet je strijden voor je vaderland? Is het voorbeeld van Christus op Golgotha alleszeggend, of zijn er maars te bekennen? Vragen die Theo zich tijdens en na zijn aardse leven stelde, en waar hij in het geestelijke leven een afdoend antwoord op gevonden heeft. Theo kwam tijdens zijn aardse leven al in conflict met zijn eigen handelingen. Als beroepsmilitair trainde hij andere soldaten om met wapens om te gaan, terwijl zijn geweten hem influisterde dat je nooit mag doden. Na zijn dood kwam hij erachter waarom hij eigenlijk militair was geworden, en dat de granaat die hem uit zijn lichaam slingerde geen toeval was. Dat zijn eigen leven die granaat in zekere zin had opgezocht. Hij kwam daar tot de onthutsende ontdekking dat er in zijn eigen gevoelsleven nog iemand anders leefde. Iemand die net zo eigen aanvoelde als zijn normale persoonlijkheid. Nader onderzoek leerde hem dat zijn eigen vorig leven als persoonlijkheid zichzelf liet voelen. Die persoonlijkheid was gebiologeerd door de vraag wat er met de ziel gebeurt als zij met een schok uit het lichaam geslingerd wordt. Deze vraag zette zich volkomen vast in zijn gevoelsleven, en hij kon er niet meer van los komen. Hij moest en zou hierop het antwoord hebben, want anders kon zijn ziel geen rust meer vinden. Zo wijst het boek ons op de grote verantwoordelijkheid van datgene waar we ons gevoel op richten. Wij zijn de scheppers van onze eigen toekomst, meer dan we ons als mens realiseren, omdat de oorzaken van onze huidige levenssituatie dikwijls in vorige levens verborgen ligt. Naast de wet van oorzaak en gevolg en reïncarnatie beschrijft Theo ook zijn eigen ervaringen op het gebied van spiritisme, geloof, huwelijk en partnerkeuze, universele liefde en tweelingzielen. Zowel tijdens zijn leven op aarde als in het leven na de dood wordt Theo geholpen door zijn vader met wie hij een warme vriendschappelijke band had. Op aarde was zijn vader zijn beschermengel, in het geestelijke leven is hij zijn leider, die hem de weg wijst naar de hogere lichtsferen. Theo beschrijft in het boek hoe het zien van de innige liefde tussen zijn vader en diens tweelingziel voor hem de grootste stuwing betekende om zich een hogere liefde eigen te maken. Door de Grebbelinie naar het eeuwige leven is een goed toegankelijk boek, ook als kennismaking met de reeks. De schrijver staat nog dicht bij ons aards voelen en denken, en is heel herkenbaar als mens op zoek naar het hogere.