Het hout van Jeroen Brouwers geeft een indringend beeld van de misdaden en de hypocrisie in de roomse kerk, die heden nog de verontwaardiging en frustratie oproepen van wie er het slachtoffer van zijn geweest. In een door kloosterlingen geleid jongenspensionaat vindt in de jaren vijftig van de vorige eeuw seksueel misbruik, sadisme en vernedering plaats. Broeder Bonaventura is er getuige van en zwijgt zoals iedereen. Maakt dit hem medeplichtig?

'Dat is nu de hand van de meester: behalve schitterend literair schrijft Brouwers zó knap, dat je als lezer volledig meegaat in de willoosheid van Bonaventura.' - Zin

‘Een roman als een groot, niet noodzakelijk snel, maar ijzersterk lichaam. In vorm én in inhoud. (…) Brouwers houdt je gevangen in zijn taal, die zich om je heen sluit als de dikke muren van een klooster. (…) Hier is een schrijver aan het werk die wil laten zien wie de baas is.’ - **** NRC Handelsblad

'Zeer beeldend, bijna filmisch geschreven' - Nederlands Dagblad

‘Genadeloos, vilein en eenduidig (…) een krachtig verhaal.’ – Trouw

‘Brouwers demonstreert andermaal zijn ijle klasse (…) Brouwers creëert in Het hout een suspense met Hitchcockallures (…) Vingernagels verwoestende spanning (…) Het hout is een hellevaart die weken door het hoofd van de lezer spookt. Danken wij de Heer voor dit heidense meesterwerk.’ - ***** De Standaard

‘Hemeltergend mooi’ - Marja Pruis in De Groene Amsterdammer

‘Opnieuw uitmuntend gecomponeerd. (…) Het hout excelleert in groots opgezette tableaus, te ontdekken als een veelluik waarin oneindig veel details, allegorieën of parafernalia verstopt zitten.’ - **** De Morgen

‘Buitengewoon, deze Brouwers. Het draait en wielt op alle niveaus vernuftig in elkaar. Op elke bladzijde van Het hout is een wonder te vinden, een vondst groot of klein, maar zo gaaf dat een buiginkje nauwelijks te onderdrukken is.’ - ***** de Volkskrant

Jeroen Brouwers (1940-2022) brengt zijn kindertijd door in Indië. Na de Japanse invasie belandt hij in het Japanse interneringskamp Tjideng. In 1948 komt Brouwers naar Nederland, waar hij tot zijn zeventiende in katholieke kostscholen verblijft. Na zijn dienstplicht werkt hij enkele jaren in de journalistiek.

In 1964 debuteert hij met de verhalenbundel 'Het mes op de keel'. Voor zijn daaropvolgende roman, 'Joris Ockeloen en het wachten' (1967), ontvangt hij de Vijverbergprijs. Bij het grote publiek wordt hij bekend met 'Bezonken rood' (1981), waarin hij de toestanden in het jappenkamp beschrijft. Deze roman vormt het tweede deel van de autobiografische Indiëtriologie, met als eerste deel 'Het verzonkene' (1979, Multatuliprijs 1980) en 'De zondvloed' (1988, F. Bordewijkprijs 1989) als laatste deel.

Veel van zijn essayistische en polemische werk wordt gebundeld in vier 'Kladboeken', die verschenen in 1979, 1980, 1991 en 1994, en in Brouwers’ eenmansperiodiek 'Feuilletons', waarvan tot op heden negen afleveringen zijn verschenen, met bekende titels als 'Extra Edietzie' (1996) 'De schemer daalt' (2005) en 'Restletsels' (2012). De essaybundel 'Vlaamse leeuwen' (1994) wordt bekroond met de Gouden Uil voor non-fictie.

In 2000 verschijnt 'Geheime kamers', waarvoor Brouwers de Multatuliprijs, de AKO Literatuurprijs en de Gouden Uil ontvangt. In 2007 verscheen de roman 'Datumloze dagen'. In ditzelfde jaar wordt Brouwers onderscheiden met de Prijs der Nederlandse Letteren voor zijn gehele oeuvre. In 'Hamerstukken' (2010) is het polemisch werk van Brouwers verzameld. In 2011 verscheen zijn bejubelde roman 'Bittere bloemen'. Aan 'Het hout' (2014), de eerste Nederlandse roman over jeugdmisbruik in de katholieke kerk, werd de ECI Literatuurprijs toegekend.

In 2017 verscheen 'De laatste deur', een literaire geschiedenis van zelfmoord, in een nieuwe, ingrijpend herziene en geactualiseerde editie. Hierbij hoort het 'Supplement', waarin zijn opgenomen 'De zwarte zon', 'De versierde dood' in een herziene en geactualiseerde editie en ‘Verspreide opstellen’.

In 2018 werd aan Brouwers door de Radboud Universiteit Nijmegen een eredoctoraat toegekend.

Zijn roman 'Cliënt E. Busken' won de Libris Literatuur Prijs 2021. Ter ere van zijn tachtigste verjaardag verscheen op 30 april 2020 de brievenbundel 'Aan een karakter'.

Postuum verscheen Brouwers' autobiografische bundel 'Alles echt gebeurd'.

Jeroen Brouwers is op 11 mei 2022 op 82-jarige leeftijd overleden.