Terug naar Neerpelt
Lieve Joris
All bindings and editions
-
€15.00
Paperback
2018
-
€9.99
E-boek
2018
Terug naar Neerpelt
Lieve Joris
- From €15,- no shipping costs.
- 30 days to change your mind and return physical products
Description
‘Een meedogenloos maar toch barmhartig verhaal, opgeschreven door de absolute meester van de stijl.’ – Mathijs Deen, Elsevier Stijl
‘Joris verschroeit de lezer met haar eerlijkheid, maar bezondigt zich nergens aan gênant exhibitionisme. IJzersterke literaire non-fictie waar bloed door stroomt.’ – Jelle Van Riet, De Standaard
‘Een bitter, maar buitengewoon oprecht boek.’ – Gooi- en Eemlander
‘Meeslepend en ondanks het zware onderwerp ook verrassend amusant proza.’ – Evelien van Veen, de Volkskrant
‘Een werkelijk prachtig geschreven ontroerend document zonder ook maar een spoortje vals sentiment.’ – Anita Zijlstra, Leeskost.nl
‘Terug naar Neerpelt is een meedogenloos maar heel liefdevol en bevrijdend portret van een familie die probeert om te gaan met de foute keuzes van hun zoon en broer.’ – John Vervoort, Het Nieuwsblad
‘In dit verhaal over een teloorgang schetst Joris voor het eerst een beeld van zichzelf en van haar familie dat des te aangrijpender is omdat de schrijfster nooit had gedacht het op een dag te zullen vertellen.’ – Nicky Depasse, Le Monde
‘Een gevoelig en ook wel duister boek.’ – Carolina Lo Galbo, VPRO Boeken
Lieve Joris (Neerpelt, België) is internationaal bekend als schrijfster van non-fictie boeken over de Arabische wereld, Afrika, Oost-Europa en China. België's vroegere kolonie Congo, waar haar grootoom missionaris was, is een terugkerend thema in haar oeuvre. In ‘Terug naar Congo’ (1987), ‘Dans van de luipaard’ (2001) en ‘Het uur van de rebellen’ (2006) pleegt zij “literaire vivisectie op de geschiedenis”, zoals Maarten Asscher het in Ons Erfdeel noemde. ‘De hoogvlaktes’ (2008), waarin zij een voettocht door de onherbergzame heuvels van Zuid-Kivu beschrijft, is haar voorlopige afscheid van Congo.
Naast Afrika heeft de Arabische wereld altijd een grote aantrekkingskracht op haar uitgeoefend, getuige haar debuut ‘De Golf’ (1986), het boekenweekessay ‘Een kamer in Cairo’( 1991) en ‘De poorten van Damascus’ (1993), over haar vriendschap met de Syrische Hala.
In de verhalenbundel ‘Mijn Afrikaanse telefooncel’ (2010) komen Afrika, het Midden-Oosten en Oost-Europa samen.
Voor ‘Op de vleugels van de draak’ dook zij onder in de wereld van Afrikanen en Chinezen die als kleine visjes achter de grote handelscontracten elkaars territorium binnenzwemmen.
In ‘Terug naar Neerpelt’ (2018) keert Joris terug naar het Vlaanderen van haar jeugd en naar haar veelbelovende oudste broer Fonny, die gaandeweg ontspoorde.
Dit najaar verschijnt ‘Hildeke’, waarin Joris de blik richt op haar jongere zus, die het downsyndroom had en na de dood van haar ouders onder de hoede kwam van haar broers en zussen. Opgroeien tussen die twee ‘uitersten van menselijk tekort’ in een woelig gezin van negen zijn erg bepalend geweest op haar weg de wereld in.
Joris’ werk werd in acht talen vertaald. Haar boek ‘De melancholieke revolutie’ (1990) werd bekroond met de Henriëtte Roland Holst-prijs, Mali Blues (1996) met de Cultuurprijs van de Vlaamse gemeenschap en de Franse Prix de l’Astrolabe, ‘De hoogvlaktes’ (2008) met de Franse Prix Nicolas Bouvier, ‘Op de vleugels van de draak’ met de Bob den Uyl Prijs. Frankrijk benoemde haar in 2010 tot Ridder in de Orde van Kunst en Letteren. In 2014 ontving zij de Spiegelprijs voor haar hele oeuvre. ‘Terug naar Neerpelt’ werd bekroond met de publieksprijs Confituur Boekhandels en genomineerd voor de BookSpot Literatuurprijs Non-fictie.