Anton Korteweg
Filters
Resultaten voor 'anton korteweg'
Verken de wereld van Anton Korteweg. Ontdek bestsellers, nieuwe releases en klassiekers. Lees recensies en koop direct online bij Donner. Blijf op de hoogte van nieuwe uitgaven en exclusieve aanbiedingen. Laat je inspireren door de verhalen van Anton Korteweg!
-
Enfin
Vijftig jaar na zijn debuut een nieuwe bundel met vijftig gedichten ter ere van dit jubileumjaar ‘Voor een dichter ben ik behoorlijk normaal’, liet Anton Korteweg zich ontvallen in een interview. En hij kan het weten, als boomer wiens debuut Niks geen Romantic Agony vijftig jaar geleden verscheen. In de tussentijd heeft hij – lichtvoetig melancholicus – met toegankelijke en ietwat ironische gedichten een breed publiek weten te bereiken. Enfin, de jongste loot aan een oude stam, telt vijftig gedichten waarin Korteweg de lezer met de nodige zelfspot beurtelings waarschuwt en geruststelt: Hoe meer bij leven al van je is afgepakt, hoe minder later nog hoeft dood te gaan. Je levert jaarlijks slechts een half procent aan spierkracht in. Geef kwalen dus ruim baan! In de pers ‘Ik heb gisteren een prachtig boek gekregen: de verzamelde gedichten van Anton Korteweg. Ze gaan wel, want ze rijmen niet.’ Hendrik Groen ‘De milde ironie van Anton Korteweg confronteert ons meedogenloos met het rare, bijna onbehaaglijke gevoel dat hij “comfortabel ongelukkig” noemt.’ Dirk De Wachter ‘Een van de aangenaamste Hollandse dichters is Anton Korteweg, een te burgerlijk calvinist om in dit tranendal op verlossing te mogen hopen, en dat weet hij verdraaid goed.’ de Volkskrant
€ 20,99 -
Nooit eens lekker nergens
Autotopografische bloemlezingAnton Korteweg (Zevenbergen, 1944) debuteerde in 1971 bij Meulenhoff met Niks geen Romantic Agony. Hij publiceerde veertien bundels en diverse bloemlezingen. In 2015 verscheen Ouderen zijn het gelukkigst en alle andere gedichten van 1971 tot nu. In 1986 ontving hij voor zijn werk de A. Roland Holstpenning. Korteweg was van 1979 tot 2009 directeur van het Literatuurmuseum.
€ 20,00 -
Nooit eens lekker nergens
Autotopografische bloemlezingNooit eens lekker nergens biedt een mooi, poëtisch beeld van de plekken waar de dichter zich heeft moeten en mogen bevinden ‘Een van de aangenaamste Hollandse dichters is Anton Korteweg, een te burgerlijk calvinist om in dit tranendal op verlossing te mogen hopen, en dat weet hij verdraaid goed.’ Arjan Peters, de Volkskrant In de tijd tussen aan- en weggewaaid worden bevinden we ons nooit eens lekker nergens. En met de plaats waar we moeten of mogen zijn, bewegen we dan zo goed en zo kwaad als het gaat een beetje mee. In Nooit eens lekker nergens, een royale bloemlezing van 75 gedichten uit eigen werk, legt Anton Korteweg een autotopografisch parcours af, van start (Zevenbergen) tot nagenoeg finish (Leiden). Op de plaatsen die hij aandoet, van Wierum tot Watou, wordt er – doorgaans met opgewekt gemoed – gewoond, gewerkt, gewandeld, gefietst, gekeken en gemijmerd. Dat alles in het besef dat het zich ergens bevinden wel erg is, maar ook weer niet zo erg. De pers over Anton Korteweg ‘Zo lees ik in moeilijke dagen Anton Korteweg. En dan kan ik mijn geluk weer aan.’ Herman de Coninck, De Morgen ‘De nieuwe Korteweg is uit – dat betekent voor mij zo eens in de drie, vier jaar een snelle gang naar de boekhandel.’ Frits Abrahams, NRC Handelsblad ‘Toen ik hem op een poëziefestival zag – slepend been, tic in het gezicht – was ik helemaal verbaasd: hoe die man erin slaagt om zo monter oud te worden en daar al een leven lang zo lichtvoetig verslag van doet.’ Wim Brands, VPRO Boeken ‘Heerlijke poëzie waarin voortdurend die ene belangrijke vraag aan de orde is: is het hier de moeite waard of niet? (…) Anton Korteweg is de pleitbezorger, om niet te zeggen de kampioen van de kortstondigheid.’ Luuk Gruwez, DeStandaard ‘Het voordeel van oud worden is dat je geest, als die nog helder is, steeds meer voor poëzie bruikbare gegevens en gevoelens verzamelt.’ Remco Campert, de Volkskrant
€ 19,99 -
Het leven deugt. Althans op onderdelen
De prachtige nieuwe bundel van een sprankelende melancholicus ‘Ik heb gisteren van Evert een prachtig boek gekregen: Ouderen zijn het gelukkigst, de verzamelde gedichten van Anton Korteweg. (…) Ze gaan wel, want ze rijmen niet.’ Hendrik Groen in Zolang er leven is Hij golft, hij bridget, stemt op de VVD, steunt het Cultuurfonds, Vriend van de UB, hij kromp inmiddels drie, vier centimeter en is daar niet eens ongelukkig mee En dichten doet hij gelukkig ook nog steeds! In Het leven deugt. Althans op onderdelen schetst Anton Korteweg met lichte pen een melancholiek doch vrolijk beeld van zijn jeugd, de tellende ouderdom en alles daartussenin. Leuker kan Anton Korteweg het nu al dertien bundels lang niet maken. Want het leven mag dan wel op onderdelen deugen, als geheel blijft het te wensen overlaten. De pers over Anton Korteweg ‘Zo lees ik in moeilijke dagen Anton Korteweg. En dan kan ik mijn geluk weer aan.’ Herman de Coninck in De Morgen ‘Heerlijke poëzie waarin voortdurend die ene belangrijke vraag aan de orde is: is het hier de moeite waard of niet? (…) Anton Korteweg is de pleitbezorger, om niet te zeggen de kampioen van de kortstondigheid.’ Luuk Gruwez in De Standaard ‘Een van de aangenaamste Hollandse dichters is Anton Korteweg, een te burgerlijk calvinist om in dit tranendal op verlossing te mogen hopen, en dat weet hij verdraaid goed.’ Arjan Peters, de Volkskrant ‘De nieuwe Korteweg is uit – dat betekent voor mij zo eens in de drie, vier jaar een snelle gang naar de boekhandel.’ Frits Abrahams in NRC Handelsblad ‘Toen ik hem op een poëziefestival zag – slepend been, tic in het gezicht – was ik helemaal verbaasd: hoe die man erin slaagt om zo monter oud te worden en daar al een leven lang zo lichtvoetig verslag van doet.’ Wim Brands, VPRO Boeken ‘Melancholie van authentieke kwaliteit.’ Rob Schouten in Vrij Nederland
€ 20,00 -
Het Oog van de Dichter
25 schilderijgedichten belichtEen uitvoerig geïllustreerd literair kunstboek, met essays van Anton Korteweg over gedichten die op schilderijen zijn geïnspireerd. Deze bloemlezing met vijfentwintig duetten van gedichten en schilderijen is een Musée imaginaire. De gedichten zijn de zaalteksten van de conservatoren. De lichtvoetige essays van Anton Korteweg vormen het commentaar van de eigenwijze directeur in de catalogus.Het oog van de dichter nodigt de lezer uit om, als een padvinder of rechercheur, een eigen denkbeeldig museum van favoriete schilderijgedichten in te richten.Met gedichten van o.a. Joost Zwagerman, Hugo Claus, Luuk Gruwez, Jan van Nijlen, Ingmar Heytze, Anna Enquist, Judith Herzberg, Ida Gerhardt, Eddy van Vliet, M. Vasalis, Roland Jooris en Charlotte Mutsaers.En schilderijen van o.a. Van Eyck, Bruegel, Rembrandt, Vermeer, Renoir, Gauguin, Khnopff, Raveel en Morandi. Anton Korteweg (Zevenbergen, 1944) debuteerde in 1971 als dichter en publiceerde sindsdien twaalf dichtbundels en vier bloemlezingen. In 2015 verscheen Ouderen zijn het gelukkigst en alle andere gedichten van 1971 tot nu. In 1986 ontving hij voor zijn poëzie als eerste de A. Roland Holstpenning. Korteweg was van 1979 tot 2009 directeur van het Letterkundig Museum. Hij is redacteur van het Vlaams-Nederlandse culturele tijdschrift Ons Erfdeel.
€ 25,00 -
Ouderen zijn het gelukkigst en alle andere gedichten van 1971 tot nu
Anton Korteweg kijkt, vaak op z’n fiets, om zich heen. Herkent feilloos het menselijk tekort in de dingen die hij ziet. En dat schrijft hij dan op. Zoals in het gedicht ‘Tunnels’: ‘Gebruik de tunnel’, staat er, en, die raad gevolgd, ‘Astrid, I love you’. Mooi. So far, so good. Daal je de Straatweg af het Haagse Bos in: ‘Astrid skelethoer. Negative Erection.’ Zo kom je ’s morgens om half negen in Wassenaar in tien minuten maar van de banaalste uiting van liefde tot het grofst vertoon van walging. In ’t echt duurt dat zo’n vijf tot zeven jaar. Rondkijken, fietsen en nog meer kijken, en daar dan ironische, melancholieke gedichten van maken, dat doet Korteweg nu al meer dan veertig jaar. In Ouderen zijn het gelukkigst en alle andere gedichten,van 1971 tot nu zijn alle gedichten die hij bij elkaar heeft gekeken gebundeld.
€ 39,99 -
Enfin
E-bookVijftig jaar na zijn debuut een nieuwe bundel met vijftig gedichten ter ere van dit jubileumjaar ‘Voor een dichter ben ik behoorlijk normaal’, liet Anton Korteweg zich ontvallen in een interview. En hij kan het weten, als boomer wiens debuut Niks geen Romantic Agony vijftig jaar geleden verscheen. In de tussentijd heeft hij – lichtvoetig melancholicus – met toegankelijke en ietwat ironische gedichten een breed publiek weten te bereiken. Enfin, de jongste loot aan een oude stam, telt vijftig gedichten waarin Korteweg de lezer met de nodige zelfspot beurtelings waarschuwt en geruststelt: Hoe meer bij leven al van je is afgepakt, hoe minder later nog hoeft dood te gaan. Je levert jaarlijks slechts een half procent aan spierkracht in. Geef kwalen dus ruim baan! In de pers ‘Ik heb gisteren een prachtig boek gekregen: de verzamelde gedichten van Anton Korteweg. Ze gaan wel, want ze rijmen niet.’ Hendrik Groen ‘De milde ironie van Anton Korteweg confronteert ons meedogenloos met het rare, bijna onbehaaglijke gevoel dat hij “comfortabel ongelukkig” noemt.’ Dirk De Wachter ‘Een van de aangenaamste Hollandse dichters is Anton Korteweg, een te burgerlijk calvinist om in dit tranendal op verlossing te mogen hopen, en dat weet hij verdraaid goed.’ de Volkskrant
€ 11,99 -
Nooit eens lekker nergens
Autotopografische bloemlezingE-bookNooit eens lekker nergens biedt een mooi, poëtisch beeld van de plekken waar de dichter zich heeft moeten en mogen bevinden ‘Een van de aangenaamste Hollandse dichters is Anton Korteweg, een te burgerlijk calvinist om in dit tranendal op verlossing te mogen hopen, en dat weet hij verdraaid goed.’ Arjan Peters, de Volkskrant In de tijd tussen aan- en weggewaaid worden bevinden we ons nooit eens lekker nergens. En met de plaats waar we moeten of mogen zijn, bewegen we dan zo goed en zo kwaad als het gaat een beetje mee. In Nooit eens lekker nergens, een royale bloemlezing van 75 gedichten uit eigen werk, legt Anton Korteweg een autotopografisch parcours af, van start (Zevenbergen) tot nagenoeg finish (Leiden). Op de plaatsen die hij aandoet, van Wierum tot Watou, wordt er – doorgaans met opgewekt gemoed – gewoond, gewerkt, gewandeld, gefietst, gekeken en gemijmerd. Dat alles in het besef dat het zich ergens bevinden wel erg is, maar ook weer niet zo erg. De pers over Anton Korteweg ‘Zo lees ik in moeilijke dagen Anton Korteweg. En dan kan ik mijn geluk weer aan.’ Herman de Coninck, De Morgen ‘De nieuwe Korteweg is uit – dat betekent voor mij zo eens in de drie, vier jaar een snelle gang naar de boekhandel.’ Frits Abrahams, NRC Handelsblad ‘Toen ik hem op een poëziefestival zag – slepend been, tic in het gezicht – was ik helemaal verbaasd: hoe die man erin slaagt om zo monter oud te worden en daar al een leven lang zo lichtvoetig verslag van doet.’ Wim Brands, VPRO Boeken ‘Heerlijke poëzie waarin voortdurend die ene belangrijke vraag aan de orde is: is het hier de moeite waard of niet? (…) Anton Korteweg is de pleitbezorger, om niet te zeggen de kampioen van de kortstondigheid.’ Luuk Gruwez, DeStandaard ‘Het voordeel van oud worden is dat je geest, als die nog helder is, steeds meer voor poëzie bruikbare gegevens en gevoelens verzamelt.’ Remco Campert, de Volkskrant
€ 11,99 -
Het leven deugt. Althans op onderdelen
E-bookDe prachtige nieuwe bundel van een sprankelende melancholicus ‘Ik heb gisteren van Evert een prachtig boek gekregen: Ouderen zijn het gelukkigst, de verzamelde gedichten van Anton Korteweg. (…) Ze gaan wel, want ze rijmen niet.’ Hendrik Groen in Zolang er leven is Hij golft, hij bridget, stemt op de VVD, steunt het Cultuurfonds, Vriend van de UB, hij kromp inmiddels drie, vier centimeter en is daar niet eens ongelukkig mee En dichten doet hij gelukkig ook nog steeds! In Het leven deugt. Althans op onderdelen schetst Anton Korteweg met lichte pen een melancholiek doch vrolijk beeld van zijn jeugd, de tellende ouderdom en alles daartussenin. Leuker kan Anton Korteweg het nu al dertien bundels lang niet maken. Want het leven mag dan wel op onderdelen deugen, als geheel blijft het te wensen overlaten. De pers over Anton Korteweg ‘Zo lees ik in moeilijke dagen Anton Korteweg. En dan kan ik mijn geluk weer aan.’ Herman de Coninck in De Morgen ‘Heerlijke poëzie waarin voortdurend die ene belangrijke vraag aan de orde is: is het hier de moeite waard of niet? (…) Anton Korteweg is de pleitbezorger, om niet te zeggen de kampioen van de kortstondigheid.’ Luuk Gruwez in De Standaard ‘Een van de aangenaamste Hollandse dichters is Anton Korteweg, een te burgerlijk calvinist om in dit tranendal op verlossing te mogen hopen, en dat weet hij verdraaid goed.’ Arjan Peters, de Volkskrant ‘De nieuwe Korteweg is uit – dat betekent voor mij zo eens in de drie, vier jaar een snelle gang naar de boekhandel.’ Frits Abrahams in NRC Handelsblad ‘Toen ik hem op een poëziefestival zag – slepend been, tic in het gezicht – was ik helemaal verbaasd: hoe die man erin slaagt om zo monter oud te worden en daar al een leven lang zo lichtvoetig verslag van doet.’ Wim Brands, VPRO Boeken ‘Melancholie van authentieke kwaliteit.’ Rob Schouten in Vrij Nederland
€ 11,99 -
Ouderen zijn het gelukkigst
en alle andere gedichten van 1971 tot nuE-bookEvenals in zijn vorige bundels geeft de dichter zich in Ouderen zijn het gelukkigst rekenschap van de fase waarin het hem vergund is te leven. Deze keer is dat het praesenium, de leeftijd volgend op de viriliteit en voorafgaand aan de ouderdom. Het seizoen is dus bijna gesloten. ‘Het grote motto boven deze fase kan luiden “Entsagung”,’ aldus prof. dr. H.C. Rümke in Levenstijdperken van de man (1938). De dichter doet zijn best deze wijze raad te volgen. Als het een beetje meezit, aldus opnieuw Rümke, volgt immers in het naseizoen, als de Eros geheel geweken is, een diepe vrede. Dan hoef je alleen nog maar vergenoegd dood te gaan. Ouderen zijn het gelukkigst.
€ 5,99 -
Waar ik nooit goed in was steeds slechter kunnen
E-bookNog niet eens zeventig en nu al volop tijd om wat ik nog een beetje kan ieder jaar slechter te kunnen. Nee, je hoort Korteweg niet klagen. In Waar ik nooit goed in was steeds slechter kunnen, zijn twaalfde bundel, gaat hij gewoon door waarmee hij bezig was in zijn vorige bundel, Ouderen zijn het gelukkigst. Hij blijft met opgewekt gemoed genoegen nemen met de beperkingen van de nakende ouderdom. De achterbank van schoolreisjes is immers onbereikbaar. En de kunst van het tegen de muur opvliegen is ook niet iedereen gegeven. Toegegeven, je kunt dingen niet meer. Dat is erg, maar het zijn meestal toch al dingen die je niet goed kon. En dat maakt het minder erg.
€ 9,99 -
Al fluitend
E-bookEvenals in Comfortabel ongelujkkig, een royale bloemlezing uit Kortewegs latere gedichten, treffen we in Al fluitend een man aan het woord die van mening is dat hij door het leven rijk bedeeld is: een vrouw, twee kinderen, een mooie baan, een goeie fiets, wandelvakanties. Niettemin: een man wordt ouder, of hij wil of niet, met alle gevolgen van dien. En aan het eind valt hij, al dan niet tegenspartelend, zelfs geheel en al stil. Dat besef veroorzaakt een laconieke poezie met soms een licht absurdistische inslag, waarin het leven bezien wordt als een barriere die, als het enigszins mogelijk is, fluitend genomen dient te worden. Want wie zijn dag, hoe die er ook uitziet, niet mint, gaat mokkend ten onder.
€ 5,99