Marcel Möring in gesprek met Jan Brokken en Oek de Jong

De Kampschilders
Jan Brokken

In De kampschilders van Jan Brokken vertelt de geschiedenis van zijn vader Han die in het jappenkamp o.a. Rudolf Bonnet en Willem Hofker ontmoet. De kunsten bloeiden in het midden van de jaren dertig op Bali. Vanuit de hele wereld trokken kunstenaars naar het eiland en raakten geïnspireerd en betoverd door de Balinese cultuur. Onder hen ook de schilders Rudolf Bonnet en Willem en Maria Hofker. Maar aan die wereld kwam een eind toen de Tweede Wereldoorlog uitbrak. Bonnet en beide Hofkers kwamen in een jappenkamp op Celebes terecht. Rudolf en Willem in hetzelfde kamp als Han, de vader van Jan Brokken, Maria in hetzelfde kamp als zijn moeder Olga. Op ingenieuze en ongeëvenaarde wijze verweeft Brokken hun verhalen. Hij wekt het rijke culturele leven op Bali tot leven, maakt de voortdurende angst in het kamp indringend invoelbaar, en laat zien hoe kunst in onmenselijke omstandigheden een redding kan zijn.

Jan Brokken (1949) is schrijver van romans, reisverhalen en literaire non-fictie. Ook internationaal verwierf hij faam met onder meer De blinde passagiers, Mijn kleine waanzin, Baltische zielen, In het huis van de dichter, De vergelding, De Kozakkentuin en De rechtvaardigen. Begin 2020 verscheen Stedevaart. Zijn werk is vertaald in onder meer het Engels, Chinees, Frans, Duits, Deens en Italiaans. De rechtvaardigen werd in 2020 bekroond met de Premio Tribùk dei Librai, de Prijs van Italiaanse boekverkopers.

De man zonder rijbewijs
Oek de Jong

In Man zonder rijbewijs beschrijft Oek de Jong, die nooit heeft willen autorijden, dat hij alsnog rijles wil nemen. Plaats van handeling is Amsterdam, de stad waar hij al bijna vijftig jaar woont en die hij in de lesauto opnieuw en nu in al zijn uitgestrektheid ontdekt. Waarom is hij hier zo laat mee begonnen? Die vraag leidt terug naar hoe hij is geworden wie hij is. Beelden komen op: een bijna fatale rit in de auto van zijn moeder, hoe hij door een eenzelvige vader en moeder werd gevormd, het machismo van zijn Friese grootvader, ongelukken en ‘narrow escapes’, reizen in Egypte en Marokko zonder auto, het effect van schrijver-zijn op een leven. Zijn eerste rit op de Ring van Amsterdam bezorgt Oek de Jong de schok die de aanzet is geweest tot het schrijven van Man zonder rijbewijs, een verrassend memoir vol humor en zelfspot.

Oek de Jong is een van de bekendste romanschrijvers van nu, en een begenadigd essayist. Hij debuteerde als romanschrijver in 1979 met de bestseller Opwaaiende zomerjurken, het boek van een generatie. Sinds 2002 publiceerde hij drie grote romans: Hokwerda’s kind, Pier en oceaan en Zwarte schuur, alle drie genomineerd voor de Libris Literatuur Prijs, en bekroond met onder meer de Gouden Boekenuil, de F. Bordewijk-prijs, de Zeeuwse Boekenprijs en de Boekenbon Literatuurprijs. In 2020 verscheen Het glanzend zwart van mosselen. Autobiografie Essay Reisverhaal Cultuurkritiek 1980-2020. Voor zijn essays ontving hij de Busken Huetprijs.