Francine Broos is een interieurarchitecte die zich onderscheidt door haar sobere, krachtige en licht strenge stijl. Haar oeuvre bestaat uit een grote diversiteit aan opdrachten in binnen- en buitenland die in schaalgrootte variëren van kleuradvies tot totaalconcept. Francine Broos weet tijdloze ruimtes te creëren die door hun proporties, dimensies, materialisatie en lichttoepassing aangenaam zijn om in te leven en te werken.

Deze publicatie met tekstbijdragen van Eleonoor Jap Sam presenteert een selectie van de projecten die zij sinds de oprichting van haar bureau in 1983 realiseerde. De basis van deze publicatie zijn de interieurs zelf en de intensiteit die in het werk schuilgaat. De geselecteerde projecten zijn speciaal voor deze publicatie gefotografeerd door fotograaf Peter Kooijman. Met zijn foto's weet hij de sfeer van het interieur over te brengen en de directe visuele kracht van de ontwerpen vast te leggen.


Eten, baden, slapen, recreëren, werken: woonhuizen hebben steeds meer functies te vervullen. Interieurarchitect Francine Broos laat ze in haar ontwerpen naadloos in elkaar overlopen. De woningen die Broos onder handen nam - van penthouse tot grachtenpand, van patio tot tuinpaviljoen - kregen tijdloze interieurs die worden gekenmerkt door een sober soort schoonheid. De sfeer die Broos neerzet wordt weergegeven in de serene fotografie van Peter Kooijman en beschreven door Eleonoor Jap Sam.

Een mooi interieur ontstaat altijd in overleg met de opdrachtgever, vindt interieurarchitect Francine Broos. 'Ik wil dat mensen zich lekker voelen in hun eigen huis.' Die visie straalt af van het lijvige boekwerk dat onlangs over haar werk verschenen is.' Broos is stijlvol, warm en eigenwijs Bescheiden? Nee, zo wil interieurarchitect Francine Broos zichzelf niet noemen. Terughoudend, dat wel. Haar bedrijf in Loon op Zand bestaat dit jaar 25 jaar. De lijst opdrachtgevers is indrukwekkend, maar ze heeft altijd geopereerd in de luwte van de schijnwerpers. Bewust. In tegenstelling tot collega's als Jan des Bouvrie of Piet Boon heeft Francine Broos maar zelden de publiciteit gezocht. Des te verrassender is het boek dat onlangs verschenen is bij Episode Publishers. Daarin zijn verschillende projecten van haar hand gebundeld. Een grachtenpand in Amsterdam bijvoorbeeld, waar ze de klassieke stijl samenvoegde met moderne elementen. Of een bad- en tuinpaviljoen in Tilburg dat nauw aansluit bij de groene omgeving. Volgens het voorwoord sluit de stijl van Broos aan bij het modernisme en minimalisme. Toch dekt dat de lading niet. Haar interieurs ogen zonder uitzondering, stijlvol, sympathiek en warm. Toch ook een beetje eigenwijs. " Iedere opdracht is uniek", schetst Broos. "Ik wil dat mensen zich lekker voelen in hun eigen huis. Het is een basis waarin mensen hun eigen ziel en identiteit kwijt moeten kunnen." Het woord tijdloosheid valt. Wat is dat dan? Ze vertelt het verhaal van een echtpaar dat een kleine twintig jaar geleden ook al gebruik maakte van haar diensten. Ze trof het door haar ontworpen interieur bijna ongewijzigd aan. De basis was nog nagenoeg gelijk. "Die mensen zijn daar altijd tevreden over geweest." Dat is volgens haar tijdloosheid. "Iets ontwikkelen dat na lange tijd nog steeds in het tijdsbeeld past." Daarom maakt Broos graag gebruik van meubelen die hun waarde bewezen hebben. Omdat ze niet zijn te evenaren. In haar eigen kantoor staan stoelen van Charles en Ray Eames, maar ze grijpt ook graag terug op ontwerpen van bijvoorbeeld Philippe Starck en Arne Jacobsen. Met die ontwerpers deelt ze bovendien haar visie. "Meubilair is een functionele toevoeging. Ons vak wordt nog wel eens onderschat. Mensen denken dat interieurarchitecten zich alleen bezig houden met kleur en meubilair. Dat is maar een klein onderdeel van ons werk. De meeste tijd besteed ik aan het indelen en vormgeven van ruimtes, het maken van lichtplannen en het vertalen van de wensen van de opdrachtgevers naar een eindproduct. Ook klimaatbeheersing, akoestiek en het beschikbare budget spelen een rol." Al probeert ze de lat voor zichzelf iedere keer weer een beetje hoger te leggen, die totaalbenadering heeft Broos altijd gehad. "Ik vind de combinatie van architectuur en interieurarchitectuur vanzelfsprekend. Je moet niet alleen het gebouw waarmee je aan de slag gaat respecteren, maar ook de omgeving. Regelmatig breng ik ook oude panden in originele staat terug." Opvallend is dat ze één van de weinige vrouwen in het wereldje van interieurarchitecten is. Ook dat verklaart waarom Broos zichzelf zelden naar voren heeft geschoven. "Mijn vertrekpunt is anders. Ik heb dag en nacht gewerkt en de rest van de tijd in de kinderen geïnvesteerd." Toch is ze ervan overtuigd dat vrouwen een andere visie op het interieur hebben dan mannen. "Ik denk dat vrouwen beter om gaan met het budget. Ik vind het bijvoorbeeld een uitdaging om te werken met een beperkt budget. Vrouwen hebben daarnaast een wat functionelere inslag. Ze vinden het vanzelfsprekend dat een ruimte goed is ingedeeld." Voor het realiseren van de ontwerpen, is ze afhankelijk van de uitvoerders. "Dat is nodig om tot een goed resultaat te komen. Ik heb respect voor goede vakmensen."