‘Een ontaarde moeder, een koolviswijf, een praktiserend nudist’ – zo typeerde Joke Smit zichzelf in een van haar boeken. Ze maakte zich al los van het geloof van haar ouders toen dat nog niet in de mode was. Ze had al een vrij huwelijk toen de seksuele revolutie nog niet in zicht was. En ze combineerde het moederschap met een volledige baan toen werken voor getrouwde vrouwen nog als taboe werd beschouwd.
In 1967 werd ze beroemd met ‘Het onbehagen bij de vrouw’. Dat artikel, waarin ze ook haar eigen ervaringen als vrouw en als werkende moeder beschreef, werd het startschot voor de Tweede Feministische Golf in Nederland. Korte tijd later richtte ze, samen met Hedy d’Ancona, de actiegroep Man Vrouw Maatschappij op, manifesteerde ze zich in de PvdA en werd ze de motor achter talloze feministische initiatieven. Joke Smit bleef daarbij haar eigen koers varen. Haar feminisme was radicaal, haar politieke strategie sociaaldemocratisch, haar inborst calvinistisch en haar levenshouding libertair.
Marja Vuijsje (1955) is schrijver van een klein en bejubeld oeuvre. Haar biografie van Joke Smit werd genomineerd voor de Libris Geschiedenis Prijs en de Erik Hazelhoff Biografieprijs en stond op de tiplijst van de AKO Literatuurprijs. Haar boek Ons kamp stond op de longlist van de Libris Geschiedenis Prijs en werd genomineerd voor de Gouden Boekenuil. In 2015 verscheen Het rijbewijs van Nematollah. Een migratiegeschiedenis, dat werd genomineerd voor de E. du Perronprijs, en in 2018 Oude dozen. Een min of meer feministische leesgeschiedenis. In 2019 verscheen De kleine De Beauvoir. Haar baanbrekende De Tweede Sekse samengevat.