2016
2016
'Geraffineerd pelt de schrijfster de vertelster steeds verder af tot we achter de schijnbaar aangedane en oprecht verontrustende moeder de puber in het nauw gaan zien.' – Trouw
'Feilloos verenigt deze erudiete auteur het verleden met het heden.' – Hebban recensent
'Schoppenvrouw is een mooie korte roman, waarbij je als lezers steeds alert moet zijn.' – Dagblad van het Noorden
‘Mensje van Keulen schrijft altijd goed. Al vanaf de eerste bladzij weet je het: dit wordt weer een fijn, duister verhaal.’ – NRCV Gids
'Schoppenvrouw is van een zwartfluwelen perfectie. Naar vorm en inhoud.' ***** – Dagblad de Limburger
'Van Keulen bespeelt het gemoed van de lezer perfect met een nauwkeurig gebeeldhouwd plot-met-twists. Haar stijl is zorgvuldig en precies, een kwaliteit die de rode draad vormt in al haar werk.' – Elsevier
'Mensje van Keulen zet in haar nieuwe roman weer schitterende personages neer. Een duister boek, maar er valt ook veel te lachen.' **** – NRC Handelsblad
'Met raak, schijnbaar moeiteloos proza zet Van Keulen een schoppenvrouw neer die in de spiegel van haar gezin kijkt, en uiteindelijk alleen maar duisternis ziet.' – De Groene Amsterdammer
'Een verbluffende roman en een onverwachte troef die Van Keulen pas op het allerlaatste moment triomfantelijk uitspeelt.' – de Volkskrant
'Mensje van Keulen speelt een kat-en-muis-spel met de lezer in een bijzonder rijke, kleine roman.' – Vrij Nederland
'Mooi, invoelend geschreven boek.' – Margriet
Mensje van Keulen werd in 1946 geboren in Den Haag als Mensje Francina van der Steen, roepnaam Mennie. Na haar schilderopleiding werd ze redacteur van 'Propria Cures'. Naast haar bijdrage in de vorm van politieke en literaire cartoons schreef ze ook artikelen. Vervolgens maakte ze samen met Gerrit Komrij, Theo Sontrop en Martin Ros acht jaar deel uit van de redactie van het literaire tijdschrift 'Maatstaf'.
Het eerste verhaal van Mensje van Keulen werd gepubliceerd in 1969 in 'Hollands Maandblad'. Haar inmiddels vele malen herdrukte debuut Bleekers zomer' (1972) wordt tot de klassieken in de Nederlandse literatuur gerekend. Sinds 1985 schrijft Van Keulen ook kinderboeken, die bekroond werden met een Zilveren Griffel en de Nienke van Hichtumprijs.
'Olifanten op een web', geschreven naar aanleiding van de dood van haar moeder, is haar eerste autobiografische boek. In 2006 verscheen, naar aanleiding van haar zestigste verjaardag, 'Alle dagen laat, Dagboek 1976'. 'De schriften wachten', het oerboek van Mensje van Keulen, geeft inzicht in de ontwikkeling van haar schrijverschap. In 2009 verscheen de verhalenbundel 'Een goed verhaal', de bundel werd genomineerd voor de Libris Literatuur Prijs 2010 en De Gouden Uil 2010. In 2003 ontving Van Keulen voor haar oeuvre de Annie Romeinprijs. In 2011 werd haar de Charlotte Kohler Prijs - een driejaarlijkse prijs voor schrijvers van literair werk - toegekend. Klik hier om het juryrapport van de Charlotte Kohlerprijs te lezen.
Op 18 januari 2015 ontvangt zij de Contantijn Huygens-prijs 2014 voor haar hele oeuvre. Van Keulen krijgt de Huygens-prijs voor een oeuvre dat volgens de jury getuigt van een 'buitengewoon technisch meesterschap': 'Al haar verhalen zijn met precisie en fijnzinnigheid gecomponeerd, ogenschijnlijk zijn ze gewoon en alledaags, maar de typische Mensje- van-Keulenverbeelding geeft er steevast een verrassende lading of onverwachte wending aan.'
In oktober 2018 verscheen de bundel 'Huwelijksverhalen', een verzameling van haar verhalen waarin het huwelijk centraal staat. Voor haar verhalenbundel 'Ik moet u echt iets zeggen' (2020) won zij de J.M.A Biesheuvelprijs. In juni 2021 verschijnt 'Het Kattentheater', een bundeling verhalen, gedichten, verzen en fragmenten over poezen en katten.
Voor meer informatie, zie www.mensjevankeulen.nl
(Foto: Annalees Louwes)