Zware Kees
Kees Wiersum
Paperback
|
Nederlands
€ 27,95
- Vanaf €15,- geen verzendkosten.
- 30 dagen ruiltermijn voor fysieke producten
Omschrijving
Zeevarenden zijn geen diplomaten is een bekende uitspraak. Recht door zee, zeggen waarop het staat, en een verhaal is pas een verhaal als het wel wat opgeleukt en opgedikt is.
Toch zijn weinigen er zo in geslaagd dat treffend te verwoorden dan Kees Wiersum. In korte columns geeft hij een prachtig beeld van het dagelijkse leven aan boord, van de doorgeschoten maritieme bureaucratie, van de eigenaardigheden van de collega s en van de eeuwige verwondering van de verzinselen van sommige autoriteiten. Echter altijd met een positieve ondertoon en gezonde humor.
Hiermee bewijst de schrijver dat het huidige zeevarende bestaan een prachtig leven is, met afwisseling, humor en hard werken in kleine hechte teams.
Kortom dit boek, geheel in kleur, is een absolute must voor iedereen die meer wil weten van het huidige leven aan boord, voor iedere betere stuurman aan wal en voor iedere autoriteit die niet schrikt van het beeld in de spiegel.
Kees Wiersum schrijft wekelijks een column in het weekblad Schuttevaer. Hij is Kapitein op het zwareladingschip Happy River van rederij Big Lift. Als zodanig zwerft hij al jaren over de wereld om op meest uiteenlopende grote objecten te vervoeren. Van boortorens tot autobussen en van ladinginstallaties tot mobiele kranen. Zeelieden zijn geen diplomaten , luidt een bekende uitspraak. Recht door zee zeggen waar het op staat en tegelijkertijd is een verhaal pas een verhaal als het wat opgeleukt en opgedikt is. Dat geldt ook voor Kees Wiersum, wiens bijnaam vanwege de zware lading al snel Zware Kees werd. Zo luidt nu ook de titel van zijn gebundelde columns. Die geven een prachtig beeld van het dagelijks leven aan boord van een zeeschip. Sinds ik vaar, lees ik over varen , schrijft Wiersum. Maar het is hem opgevallen dat negen van de tien boeken over die goede oude tijd gaan, en nauwelijks over de tegenwoordige. Hij vraagt zich af of het heden soms niet interessant is en voegt vervolgens de daad bij het woord met 75 columns over het hedendaagse varen. Hij beschrijft uiteenlopende onderwerpen, zoals over de stagiair die meevaart, nauwelijks zestien jaar en eerder twaalf lijkend. Al snel krijgt Wiersum opmerkingen over zijn kleinzoon aan boord. Of over het hoge gehalte Russen onder de opvarenden van Nederlandse schepen. Ze hebben afgeleerd met hamer en sikkel te eten en gebruiken nu ook vork en mes. Wiersum schrijft ook over algemene thema s, zoals het ouder worden. Dat wordt aan boord nu en dan sterk overdreven en al snel onderwerp van spot. Mannen onder elkaar, nietwaar? Zo bevat elke column een flinke portie humor, hoewel de ondertoon altijd positief is. Wiersum vraagt zich af of zijn bundel een promotieboek voor het varen is geworden dat jongeren aan zal zetten naar de zeevaartschool te gaan. Hij weet het antwoord wel: Nee, echt niet, maar misschien dat er iemand is die dit boek leest en denkt: Hé. Dat is leuk! Een extraatje aan het boek zijn de schitterende foto s, die niet bij de columns in de krant waren opgenomen.
Toch zijn weinigen er zo in geslaagd dat treffend te verwoorden dan Kees Wiersum. In korte columns geeft hij een prachtig beeld van het dagelijkse leven aan boord, van de doorgeschoten maritieme bureaucratie, van de eigenaardigheden van de collega s en van de eeuwige verwondering van de verzinselen van sommige autoriteiten. Echter altijd met een positieve ondertoon en gezonde humor.
Hiermee bewijst de schrijver dat het huidige zeevarende bestaan een prachtig leven is, met afwisseling, humor en hard werken in kleine hechte teams.
Kortom dit boek, geheel in kleur, is een absolute must voor iedereen die meer wil weten van het huidige leven aan boord, voor iedere betere stuurman aan wal en voor iedere autoriteit die niet schrikt van het beeld in de spiegel.
Kees Wiersum schrijft wekelijks een column in het weekblad Schuttevaer. Hij is Kapitein op het zwareladingschip Happy River van rederij Big Lift. Als zodanig zwerft hij al jaren over de wereld om op meest uiteenlopende grote objecten te vervoeren. Van boortorens tot autobussen en van ladinginstallaties tot mobiele kranen. Zeelieden zijn geen diplomaten , luidt een bekende uitspraak. Recht door zee zeggen waar het op staat en tegelijkertijd is een verhaal pas een verhaal als het wat opgeleukt en opgedikt is. Dat geldt ook voor Kees Wiersum, wiens bijnaam vanwege de zware lading al snel Zware Kees werd. Zo luidt nu ook de titel van zijn gebundelde columns. Die geven een prachtig beeld van het dagelijks leven aan boord van een zeeschip. Sinds ik vaar, lees ik over varen , schrijft Wiersum. Maar het is hem opgevallen dat negen van de tien boeken over die goede oude tijd gaan, en nauwelijks over de tegenwoordige. Hij vraagt zich af of het heden soms niet interessant is en voegt vervolgens de daad bij het woord met 75 columns over het hedendaagse varen. Hij beschrijft uiteenlopende onderwerpen, zoals over de stagiair die meevaart, nauwelijks zestien jaar en eerder twaalf lijkend. Al snel krijgt Wiersum opmerkingen over zijn kleinzoon aan boord. Of over het hoge gehalte Russen onder de opvarenden van Nederlandse schepen. Ze hebben afgeleerd met hamer en sikkel te eten en gebruiken nu ook vork en mes. Wiersum schrijft ook over algemene thema s, zoals het ouder worden. Dat wordt aan boord nu en dan sterk overdreven en al snel onderwerp van spot. Mannen onder elkaar, nietwaar? Zo bevat elke column een flinke portie humor, hoewel de ondertoon altijd positief is. Wiersum vraagt zich af of zijn bundel een promotieboek voor het varen is geworden dat jongeren aan zal zetten naar de zeevaartschool te gaan. Hij weet het antwoord wel: Nee, echt niet, maar misschien dat er iemand is die dit boek leest en denkt: Hé. Dat is leuk! Een extraatje aan het boek zijn de schitterende foto s, die niet bij de columns in de krant waren opgenomen.